Definify.com
Definition 2024
քոյ
քոյ
Old Armenian
Pronoun
քոյ • (kʿoy)
- Alternative spelling of քո (kʿo)
Declension
o-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | քոյ (kʿoy) | քոյք (kʿoykʿ) | |
| genitive | քոյոյ (kʿoyoy) | քոյոց (kʿoyocʿ) | |
| dative | քոյում, քոյոյ (kʿoyum, kʿoyoy) | քոյոց (kʿoyocʿ) | |
| accusative | քոյ (kʿoy) | քոյս (kʿoys) | |
| ablative | քոյոյ (kʿoyoy) | քոյոց (kʿoyocʿ) | |
| instrumental | քոյով (kʿoyov) | քոյովք (kʿoyovkʿ) | |
| locative | քոյ (kʿoy) | քոյս (kʿoys) |