Definify.com
Definition 2024
احتلام
احتلام
Arabic
Noun
اِحْتِلَام • (iḥtilām) m (plural اِحْتِلَامَات (iḥtilāmāt))
- verbal noun of اِحْتَلَمَ (iḥtalama) (form VIII)
- (physiology) nocturnal emission
- sexual maturity, puberty, adulthood
Declension
Declension of noun اِحْتِلَام (iḥtilām)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِحْتِلَام iḥtilām |
الِاحْتِلَام al-iḥtilām |
اِحْتِلَام iḥtilām |
Nominative | اِحْتِلَامٌ iḥtilāmun |
الِاحْتِلَامُ al-iḥtilāmu |
اِحْتِلَامُ iḥtilāmu |
Accusative | اِحْتِلَامًا iḥtilāman |
الِاحْتِلَامَ al-iḥtilāma |
اِحْتِلَامَ iḥtilāma |
Genitive | اِحْتِلَامٍ iḥtilāmin |
الِاحْتِلَامِ al-iḥtilāmi |
اِحْتِلَامِ iḥtilāmi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | اِحْتِلَامَيْن iḥtilāmayn |
الِاحْتِلَامَيْن al-iḥtilāmayn |
اِحْتِلَامَيْ iḥtilāmay |
Nominative | اِحْتِلَامَانِ iḥtilāmāni |
الِاحْتِلَامَانِ al-iḥtilāmāni |
اِحْتِلَامَا iḥtilāmā |
Accusative | اِحْتِلَامَيْنِ iḥtilāmayni |
الِاحْتِلَامَيْنِ al-iḥtilāmayni |
اِحْتِلَامَيْ iḥtilāmay |
Genitive | اِحْتِلَامَيْنِ iḥtilāmayni |
الِاحْتِلَامَيْنِ al-iḥtilāmayni |
اِحْتِلَامَيْ iḥtilāmay |
Plural | sound feminine plural | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِحْتِلَامَات iḥtilāmāt |
الِاحْتِلَامَات al-iḥtilāmāt |
اِحْتِلَامَات iḥtilāmāt |
Nominative | اِحْتِلَامَاتٌ iḥtilāmātun |
الِاحْتِلَامَاتُ al-iḥtilāmātu |
اِحْتِلَامَاتُ iḥtilāmātu |
Accusative | اِحْتِلَامَاتٍ iḥtilāmātin |
الِاحْتِلَامَاتِ al-iḥtilāmāti |
اِحْتِلَامَاتِ iḥtilāmāti |
Genitive | اِحْتِلَامَاتٍ iḥtilāmātin |
الِاحْتِلَامَاتِ al-iḥtilāmāti |
اِحْتِلَامَاتِ iḥtilāmāti |