Definify.com
Definition 2024
بال
بال
Arabic
Noun
بَال • (bāl) m
Declension
Declension of noun بَال (bāl)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | بَال bāl |
الْبَال al-bāl |
بَال bāl |
Nominative | بَالٌ bālun |
الْبَالُ al-bālu |
بَالُ bālu |
Accusative | بَالًا bālan |
الْبَالَ al-bāla |
بَالَ bāla |
Genitive | بَالٍ bālin |
الْبَالِ al-bāli |
بَالِ bāli |
Etymology 2
From the root ب و ل (b-w-l).
Verb
بَالَ • (bāla) I, non-past يَبُولُ (yabūlu)
- to urinate
Conjugation
Conjugation of
بَالَ
(form-I hollow, verbal noun بَوْل) verbal noun الْمَصْدَر |
bawl |
|||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
بَائِل
bāʾil |
|||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مَبُول
mabūl |
|||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
bultu |
bulta |
بَالَ
bāla |
بُلْتُمَا
bultumā |
bālā |
بُلْنَا
bulnā |
بُلْتُمْ
bultum |
bālū |
|||
f |
bulti |
bālat |
bālatā |
بُلْتُنَّ
bultunna |
بُلْنَ
bulna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | أَبُولُ
ʾabūlu |
tabūlu |
يَبُولُ
yabūlu |
تَبُولَانِ
tabūlāni |
يَبُولَانِ
yabūlāni |
نَبُولُ
nabūlu |
تَبُولُونَ
tabūlūna |
يَبُولُونَ
yabūlūna |
|||
f | تَبُولِينَ
tabūlīna |
tabūlu |
تَبُولَانِ
tabūlāni |
تَبُلْنَ
tabulna |
يَبُلْنَ
yabulna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَبُولَ
ʾabūla |
tabūla |
يَبُولَ
yabūla |
تَبُولَا
tabūlā |
يَبُولَا
yabūlā |
نَبُولَ
nabūla |
tabūlū |
يَبُولُو
yabūlū |
|||
f |
tabūlī |
tabūla |
تَبُولَا
tabūlā |
تَبُلْنَ
tabulna |
يَبُلْنَ
yabulna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾabul |
tabul |
yabul |
تَبُولَا
tabūlā |
يَبُولَا
yabūlā |
nabul |
tabūlū |
يَبُولُو
yabūlū |
|||
f |
tabūlī |
tabul |
تَبُولَا
tabūlā |
تَبُلْنَ
tabulna |
يَبُلْنَ
yabulna |
|||||||
imperative الْأَمْر |
m |
bul |
بُولَا
būlā |
بُولُو
būlū |
||||||||
f |
būlī |
بُلْنَ
bulna |
||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
biltu |
bilta |
بِيلَ
bīla |
بِلْتُمَا
biltumā |
بِيلَا
bīlā |
بِلْنَا
bilnā |
بِلْتُمْ
biltum |
بِيلُوا
bīlū |
|||
f |
bilti |
بِيلَتْ
bīlat |
بِيلَتَا
bīlatā |
بِلْتُنَّ
biltunna |
بِلْنَ
bilna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾubālu |
tubālu |
yubālu |
تُبَالَانِ
tubālāni |
يُبَالَانِ
yubālāni |
nubālu |
tubālūna |
yubālūna |
|||
f |
tubālīna |
tubālu |
تُبَالَانِ
tubālāni |
تُبَلْنَ
tubalna |
يُبَلْنَ
yubalna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾubāla |
tubāla |
yubāla |
تُبَالَا
tubālā |
يُبَالَا
yubālā |
nubāla |
تُبَالُو
tubālū |
يُبَالُو
yubālū |
|||
f |
tubālī |
tubāla |
تُبَالَا
tubālā |
تُبَلْنَ
tubalna |
يُبَلْنَ
yubalna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾubal |
tubal |
yubal |
تُبَالَا
tubālā |
يُبَالَا
yubālā |
nubal |
تُبَالُو
tubālū |
يُبَالُو
yubālū |
|||
f |
tubālī |
tubal |
تُبَالَا
tubālā |
تُبَلْنَ
tubalna |
يُبَلْنَ
yubalna |
References
- “بال” in J.A. Haywood and H.M. Nahmad (1965), A new Arabic grammar (second edition), London: Lund Humphries, ISBN 0-85331-585-X
- Wehr, Hans (1979), “بال”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4
Etymology 3
Verb
بَالِ • (bāli) (form III)
- second-person masculine singular active imperative of بَالَى (bālā)