Definify.com

Definition 2024

دستار

دستار • ‎(dastâr) ‎(plural دستارها ‎(dastâr-hâ))

turban
- 11th century, Abulfazl-i Bayhaqī, Tārīx-i Bayhaqī
  حسنک پیدا آمد، بی‌بند، جبه‌ای داشت حبری‌رنگ با سیاه می‌زد، خلق‌گونه و دراعه و ردایی سخت پاکیزه و دستاری نشابوری مالیده و موزهٔ میکاییلی نو در پای و موی سر مالیده، زیر دستار پوشیده کرده اندک مایه پیدا می‌بود.
  Hasanak paydā āmad, bē-band, jubba-ē dāšt hibrī-rang bā siyāh mē-zad, xalaq-gūna u durrā'a u ridā-ē saxt pākīza u dastār-ē nešābūrī mālīda u mōza-i mīkā'īlī-i nō dar pāy u mō-i sar mālīda, zīr-i dastār pōšīda karda, andak māya paydā mē-būd.
dastar
handkerchief
napkin
towel
apron

basic forms of دستار

	singular	plural
bare	دستار (dastâr)	دستار‌ها (dastâr) دستارا (dastârấ) (colloquial)
definitive direct object	دستار را (dastâr râ) دستار رو (dastâro) (colloquial)	دستار‌ها را (dastâr) دستارا رو (dastârấ ro) (colloquial)
ezâfé	دستار (dastâr-e)	دستار‌های (dastâr) دستارای (dastârấ-ye) (colloquial)
marked indefinite, relative definite	دستاری (dastâr-i)	دستار‌هایی (dastâr) دستارایی (dastârấi) (colloquial)

possessive forms of دستار

	singular	plural
1st person singular (my)	دستارم (dastâram)	دستار‌هایم (dastâr-hấyam) دستار‌هام، دستارام (dastârấm) (colloquial)
2nd person singular (your)	دستارت (dastârat) (dastâret) (colloquial)	دستار‌هایت (dastâr-hấyat) دستار‌هات، دستارات (dastârất) (colloquial)
3rd person singular (his/her/its)	دستارش (dastâraš) (dastâreš) (colloquial)	دستار‌هایش (dastâr-hấyaš) دستار‌هاش، دستاراش (dastârấš) (colloquial)

1st person plural (our)	دستارمان (dastâremân) دستارمون (dastâremun) (colloquial)	دستار‌هایمان (dastâr-hấyemân) دستار‌هامون، دستارامون (dastârấmun) (colloquial)
2nd person plural (your)	دستارتان (dastâretân) دستارتون (dastâretun) (colloquial)	دستار‌هایتان (dastâr-hấyetân) دستار‌هاتون، دستاراتون (dastârấtun) (colloquial)
3rd person plural (their)	دستارشان (dastârešân) دستارشون (dastârešun) (colloquial)	دستار‌هایشان (dastâr-hấyešân) دستار‌هاشون، دستاراشون (dastârấšun) (colloquial)

دستار • ‎(dastār) f ‎(Gurmukhi spelling ਦਸਤਾਰ)