Definify.com

Definition 2024

فقر

See also: قفز and ف ق ر

Arabic

Verb

فَقَرَ • ‎(faqara) I, non-past يَفْقُرُ or يَفْقِرُ‎ (yafquru or yafqiru)

to dig
to pierce, to perforate
to break one's neck or spine
to press grapes

Conjugation

Conjugation of

فَقَرَ

(form-I sound, verbal noun فَقْر)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					فَقْر faqr
active participle اِسْم الْفَاعِل					فَاقِر fāqir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَفْقُور mafqūr
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقَرْتُ faqartu	فَقَرْتَ faqarta	فَقَرَ faqara	فَقَرْتُمَا faqartumā	فَقَرَا faqarā	فَقَرْنَا faqarnā	فَقَرْتُمْ faqartum	فَقَرُوا faqarū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَقَرْتُ faqartu	فَقَرْتِ faqarti	فَقَرَتْ faqarat	فَقَرْتُمَا faqartumā	فَقَرَتَا faqaratā	فَقَرْنَا faqarnā	فَقَرْتُنَّ faqartunna	فَقَرْنَ faqarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقُرُ or أَفْقِرُ ʾafquru or ʾafqiru	تَفْقُرُ or تَفْقِرُ tafquru or tafqiru	يَفْقُرُ or يَفْقِرُ yafquru or yafqiru	تَفْقُرَانِ or تَفْقِرَانِ tafqurāni or tafqirāni	يَفْقُرَانِ or يَفْقِرَانِ yafqurāni or yafqirāni	نَفْقُرُ or نَفْقِرُ nafquru or nafqiru	تَفْقُرُونَ or تَفْقِرُونَ tafqurūna or tafqirūna	يَفْقُرُونَ or يَفْقِرُونَ yafqurūna or yafqirūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَفْقُرُ or أَفْقِرُ ʾafquru or ʾafqiru	تَفْقُرِينَ or تَفْقِرِينَ tafqurīna or tafqirīna	تَفْقُرُ or تَفْقِرُ tafquru or tafqiru	تَفْقُرَانِ or تَفْقِرَانِ tafqurāni or tafqirāni	تَفْقُرَانِ or تَفْقِرَانِ tafqurāni or tafqirāni	نَفْقُرُ or نَفْقِرُ nafquru or nafqiru	تَفْقُرْنَ or تَفْقِرْنَ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ or يَفْقِرْنَ yafqurna or yafqirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقُرَ or أَفْقِرَ ʾafqura or ʾafqira	تَفْقُرَ or تَفْقِرَ tafqura or tafqira	يَفْقُرَ or يَفْقِرَ yafqura or yafqira	تَفْقُرَا or تَفْقِرَا tafqurā or tafqirā	يَفْقُرَا or يَفْقِرَا yafqurā or yafqirā	نَفْقُرَ or نَفْقِرَ nafqura or nafqira	تَفْقُرُو or تَفْقِرُو tafqurū or tafqirū	يَفْقُرُو or يَفْقِرُو yafqurū or yafqirū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَفْقُرَ or أَفْقِرَ ʾafqura or ʾafqira	تَفْقُرِي or تَفْقِرِي tafqurī or tafqirī	تَفْقُرَ or تَفْقِرَ tafqura or tafqira	تَفْقُرَا or تَفْقِرَا tafqurā or tafqirā	تَفْقُرَا or تَفْقِرَا tafqurā or tafqirā	نَفْقُرَ or نَفْقِرَ nafqura or nafqira	تَفْقُرْنَ or تَفْقِرْنَ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ or يَفْقِرْنَ yafqurna or yafqirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقُرْ or أَفْقِرْ ʾafqur or ʾafqir	تَفْقُرْ or تَفْقِرْ tafqur or tafqir	يَفْقُرْ or يَفْقِرْ yafqur or yafqir	تَفْقُرَا or تَفْقِرَا tafqurā or tafqirā	يَفْقُرَا or يَفْقِرَا yafqurā or yafqirā	نَفْقُرْ or نَفْقِرْ nafqur or nafqir	تَفْقُرُو or تَفْقِرُو tafqurū or tafqirū	يَفْقُرُو or يَفْقِرُو yafqurū or yafqirū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَفْقُرْ or أَفْقِرْ ʾafqur or ʾafqir	تَفْقُرِي or تَفْقِرِي tafqurī or tafqirī	تَفْقُرْ or تَفْقِرْ tafqur or tafqir	تَفْقُرَا or تَفْقِرَا tafqurā or tafqirā	تَفْقُرَا or تَفْقِرَا tafqurā or tafqirā	نَفْقُرْ or نَفْقِرْ nafqur or nafqir	تَفْقُرْنَ or تَفْقِرْنَ tafqurna or tafqirna	يَفْقُرْنَ or يَفْقِرْنَ yafqurna or yafqirna
imperative الْأَمْر	m		اُفْقُرْ or اِفْقِرْ ufqur or ifqir		اُفْقُرَا or اِفْقِرَا ufqurā or ifqirā			اُفْقُرُو or اِفْقِرُو ufqurū or ifqirū
imperative الْأَمْر	f		اُفْقُرِي or اِفْقِرِي ufqurī or ifqirī		اُفْقُرَا or اِفْقِرَا ufqurā or ifqirā			اُفْقُرْنَ or اِفْقِرْنَ ufqurna or ifqirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُقِرْتُ fuqirtu	فُقِرْتَ fuqirta	فُقِرَ fuqira	فُقِرْتُمَا fuqirtumā	فُقِرَا fuqirā	فُقِرْنَا fuqirnā	فُقِرْتُمْ fuqirtum	فُقِرُوا fuqirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فُقِرْتُ fuqirtu	فُقِرْتِ fuqirti	فُقِرَتْ fuqirat	فُقِرْتُمَا fuqirtumā	فُقِرَتَا fuqiratā	فُقِرْنَا fuqirnā	فُقِرْتُنَّ fuqirtunna	فُقِرْنَ fuqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفْقَرُ ʾufqaru	تُفْقَرُ tufqaru	يُفْقَرُ yufqaru	تُفْقَرَانِ tufqarāni	يُفْقَرَانِ yufqarāni	نُفْقَرُ nufqaru	تُفْقَرُونَ tufqarūna	يُفْقَرُونَ yufqarūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُفْقَرُ ʾufqaru	تُفْقَرِينَ tufqarīna	تُفْقَرُ tufqaru	تُفْقَرَانِ tufqarāni	تُفْقَرَانِ tufqarāni	نُفْقَرُ nufqaru	تُفْقَرْنَ tufqarna	يُفْقَرْنَ yufqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفْقَرَ ʾufqara	تُفْقَرَ tufqara	يُفْقَرَ yufqara	تُفْقَرَا tufqarā	يُفْقَرَا yufqarā	نُفْقَرَ nufqara	تُفْقَرُو tufqarū	يُفْقَرُو yufqarū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُفْقَرَ ʾufqara	تُفْقَرِي tufqarī	تُفْقَرَ tufqara	تُفْقَرَا tufqarā	تُفْقَرَا tufqarā	نُفْقَرَ nufqara	تُفْقَرْنَ tufqarna	يُفْقَرْنَ yufqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفْقَرْ ʾufqar	تُفْقَرْ tufqar	يُفْقَرْ yufqar	تُفْقَرَا tufqarā	يُفْقَرَا yufqarā	نُفْقَرْ nufqar	تُفْقَرُو tufqarū	يُفْقَرُو yufqarū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُفْقَرْ ʾufqar	تُفْقَرِي tufqarī	تُفْقَرْ tufqar	تُفْقَرَا tufqarā	تُفْقَرَا tufqarā	نُفْقَرْ nufqar	تُفْقَرْنَ tufqarna	يُفْقَرْنَ yufqarna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 2

Verb

فَقِرَ • ‎(faqira) I, non-past يَفْقَرُ‎ (yafqaru)

to have pain in the vertebrae from injury or illness

Conjugation

Conjugation of

فَقِرَ

(form-I sound, verbal noun فَقَر)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					فَقَر faqar
active participle اِسْم الْفَاعِل					فَاقِر fāqir
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقِرْتُ faqirtu	فَقِرْتَ faqirta	فَقِرَ faqira	فَقِرْتُمَا faqirtumā	فَقِرَا faqirā	فَقِرْنَا faqirnā	فَقِرْتُمْ faqirtum	فَقِرُوا faqirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَقِرْتُ faqirtu	فَقِرْتِ faqirti	فَقِرَتْ faqirat	فَقِرْتُمَا faqirtumā	فَقِرَتَا faqiratā	فَقِرْنَا faqirnā	فَقِرْتُنَّ faqirtunna	فَقِرْنَ faqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقَرُ ʾafqaru	تَفْقَرُ tafqaru	يَفْقَرُ yafqaru	تَفْقَرَانِ tafqarāni	يَفْقَرَانِ yafqarāni	نَفْقَرُ nafqaru	تَفْقَرُونَ tafqarūna	يَفْقَرُونَ yafqarūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَفْقَرُ ʾafqaru	تَفْقَرِينَ tafqarīna	تَفْقَرُ tafqaru	تَفْقَرَانِ tafqarāni	تَفْقَرَانِ tafqarāni	نَفْقَرُ nafqaru	تَفْقَرْنَ tafqarna	يَفْقَرْنَ yafqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقَرَ ʾafqara	تَفْقَرَ tafqara	يَفْقَرَ yafqara	تَفْقَرَا tafqarā	يَفْقَرَا yafqarā	نَفْقَرَ nafqara	تَفْقَرُو tafqarū	يَفْقَرُو yafqarū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَفْقَرَ ʾafqara	تَفْقَرِي tafqarī	تَفْقَرَ tafqara	تَفْقَرَا tafqarā	تَفْقَرَا tafqarā	نَفْقَرَ nafqara	تَفْقَرْنَ tafqarna	يَفْقَرْنَ yafqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقَرْ ʾafqar	تَفْقَرْ tafqar	يَفْقَرْ yafqar	تَفْقَرَا tafqarā	يَفْقَرَا yafqarā	نَفْقَرْ nafqar	تَفْقَرُو tafqarū	يَفْقَرُو yafqarū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَفْقَرْ ʾafqar	تَفْقَرِي tafqarī	تَفْقَرْ tafqar	تَفْقَرَا tafqarā	تَفْقَرَا tafqarā	نَفْقَرْ nafqar	تَفْقَرْنَ tafqarna	يَفْقَرْنَ yafqarna
imperative الْأَمْر	m		اِفْقَرْ ifqar		اِفْقَرَا ifqarā			اِفْقَرُو ifqarū
imperative الْأَمْر	f		اِفْقَرِي ifqarī		اِفْقَرَا ifqarā			اِفْقَرْنَ ifqarna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 3

Verb

فَقُرَ • ‎(faqura) I, non-past يَفْقُرُ‎ (yafquru)

to be or become poor

Conjugation

Conjugation of

فَقُرَ

(form-I sound, verbal noun فَقَارَة)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					فَقَارَة faqāra
active participle اِسْم الْفَاعِل					فَاقِر fāqir
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقُرْتُ faqurtu	فَقُرْتَ faqurta	فَقُرَ faqura	فَقُرْتُمَا faqurtumā	فَقُرَا faqurā	فَقُرْنَا faqurnā	فَقُرْتُمْ faqurtum	فَقُرُوا faqurū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَقُرْتُ faqurtu	فَقُرْتِ faqurti	فَقُرَتْ faqurat	فَقُرْتُمَا faqurtumā	فَقُرَتَا faquratā	فَقُرْنَا faqurnā	فَقُرْتُنَّ faqurtunna	فَقُرْنَ faqurna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَفْقُرُ ʾafquru	تَفْقُرُ tafquru	يَفْقُرُ yafquru	تَفْقُرَانِ tafqurāni	يَفْقُرَانِ yafqurāni	نَفْقُرُ nafquru	تَفْقُرُونَ tafqurūna	يَفْقُرُونَ yafqurūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَفْقُرُ ʾafquru	تَفْقُرِينَ tafqurīna	تَفْقُرُ tafquru	تَفْقُرَانِ tafqurāni	تَفْقُرَانِ tafqurāni	نَفْقُرُ nafquru	تَفْقُرْنَ tafqurna	يَفْقُرْنَ yafqurna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْقُرَ ʾafqura	تَفْقُرَ tafqura	يَفْقُرَ yafqura	تَفْقُرَا tafqurā	يَفْقُرَا yafqurā	نَفْقُرَ nafqura	تَفْقُرُو tafqurū	يَفْقُرُو yafqurū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَفْقُرَ ʾafqura	تَفْقُرِي tafqurī	تَفْقُرَ tafqura	تَفْقُرَا tafqurā	تَفْقُرَا tafqurā	نَفْقُرَ nafqura	تَفْقُرْنَ tafqurna	يَفْقُرْنَ yafqurna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْقُرْ ʾafqur	تَفْقُرْ tafqur	يَفْقُرْ yafqur	تَفْقُرَا tafqurā	يَفْقُرَا yafqurā	نَفْقُرْ nafqur	تَفْقُرُو tafqurū	يَفْقُرُو yafqurū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَفْقُرْ ʾafqur	تَفْقُرِي tafqurī	تَفْقُرْ tafqur	تَفْقُرَا tafqurā	تَفْقُرَا tafqurā	نَفْقُرْ nafqur	تَفْقُرْنَ tafqurna	يَفْقُرْنَ yafqurna
imperative الْأَمْر	m		اُفْقُرْ ufqur		اُفْقُرَا ufqurā			اُفْقُرُو ufqurū
imperative الْأَمْر	f		اُفْقُرِي ufqurī		اُفْقُرَا ufqurā			اُفْقُرْنَ ufqurna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 4

Verb

فَقَّرَ • ‎(faqqara) II, non-past يُفَقِّرُ‎ (yufaqqiru)

to dig
to pierce, to perforate

Conjugation

Conjugation of

فَقَّرَ

(form-II sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَفْقِير tafqīr
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُفَقِّر mufaqqir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُفَقَّر mufaqqar
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَقَّرْتُ faqqartu	فَقَّرْتَ faqqarta	فَقَّرَ faqqara	فَقَّرْتُمَا faqqartumā	فَقَّرَا faqqarā	فَقَّرْنَا faqqarnā	فَقَّرْتُمْ faqqartum	فَقَّرُوا faqqarū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فَقَّرْتُ faqqartu	فَقَّرْتِ faqqarti	فَقَّرَتْ faqqarat	فَقَّرْتُمَا faqqartumā	فَقَّرَتَا faqqaratā	فَقَّرْنَا faqqarnā	فَقَّرْتُنَّ faqqartunna	فَقَّرْنَ faqqarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفَقِّرُ ʾufaqqiru	تُفَقِّرُ tufaqqiru	يُفَقِّرُ yufaqqiru	تُفَقِّرَانِ tufaqqirāni	يُفَقِّرَانِ yufaqqirāni	نُفَقِّرُ nufaqqiru	تُفَقِّرُونَ tufaqqirūna	يُفَقِّرُونَ yufaqqirūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُفَقِّرُ ʾufaqqiru	تُفَقِّرِينَ tufaqqirīna	تُفَقِّرُ tufaqqiru	تُفَقِّرَانِ tufaqqirāni	تُفَقِّرَانِ tufaqqirāni	نُفَقِّرُ nufaqqiru	تُفَقِّرْنَ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ yufaqqirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَقِّرَ ʾufaqqira	تُفَقِّرَ tufaqqira	يُفَقِّرَ yufaqqira	تُفَقِّرَا tufaqqirā	يُفَقِّرَا yufaqqirā	نُفَقِّرَ nufaqqira	تُفَقِّرُو tufaqqirū	يُفَقِّرُو yufaqqirū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُفَقِّرَ ʾufaqqira	تُفَقِّرِي tufaqqirī	تُفَقِّرَ tufaqqira	تُفَقِّرَا tufaqqirā	تُفَقِّرَا tufaqqirā	نُفَقِّرَ nufaqqira	تُفَقِّرْنَ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ yufaqqirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَقِّرْ ʾufaqqir	تُفَقِّرْ tufaqqir	يُفَقِّرْ yufaqqir	تُفَقِّرَا tufaqqirā	يُفَقِّرَا yufaqqirā	نُفَقِّرْ nufaqqir	تُفَقِّرُو tufaqqirū	يُفَقِّرُو yufaqqirū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُفَقِّرْ ʾufaqqir	تُفَقِّرِي tufaqqirī	تُفَقِّرْ tufaqqir	تُفَقِّرَا tufaqqirā	تُفَقِّرَا tufaqqirā	نُفَقِّرْ nufaqqir	تُفَقِّرْنَ tufaqqirna	يُفَقِّرْنَ yufaqqirna
imperative الْأَمْر	m		فَقِّرْ faqqir		فَقِّرَا faqqirā			فَقِّرُو faqqirū
imperative الْأَمْر	f		فَقِّرِي faqqirī		فَقِّرَا faqqirā			فَقِّرْنَ faqqirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فُقِّرْتُ fuqqirtu	فُقِّرْتَ fuqqirta	فُقِّرَ fuqqira	فُقِّرْتُمَا fuqqirtumā	فُقِّرَا fuqqirā	فُقِّرْنَا fuqqirnā	فُقِّرْتُمْ fuqqirtum	فُقِّرُوا fuqqirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	فُقِّرْتُ fuqqirtu	فُقِّرْتِ fuqqirti	فُقِّرَتْ fuqqirat	فُقِّرْتُمَا fuqqirtumā	فُقِّرَتَا fuqqiratā	فُقِّرْنَا fuqqirnā	فُقِّرْتُنَّ fuqqirtunna	فُقِّرْنَ fuqqirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُفَقَّرُ ʾufaqqaru	تُفَقَّرُ tufaqqaru	يُفَقَّرُ yufaqqaru	تُفَقَّرَانِ tufaqqarāni	يُفَقَّرَانِ yufaqqarāni	نُفَقَّرُ nufaqqaru	تُفَقَّرُونَ tufaqqarūna	يُفَقَّرُونَ yufaqqarūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُفَقَّرُ ʾufaqqaru	تُفَقَّرِينَ tufaqqarīna	تُفَقَّرُ tufaqqaru	تُفَقَّرَانِ tufaqqarāni	تُفَقَّرَانِ tufaqqarāni	نُفَقَّرُ nufaqqaru	تُفَقَّرْنَ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ yufaqqarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُفَقَّرَ ʾufaqqara	تُفَقَّرَ tufaqqara	يُفَقَّرَ yufaqqara	تُفَقَّرَا tufaqqarā	يُفَقَّرَا yufaqqarā	نُفَقَّرَ nufaqqara	تُفَقَّرُو tufaqqarū	يُفَقَّرُو yufaqqarū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُفَقَّرَ ʾufaqqara	تُفَقَّرِي tufaqqarī	تُفَقَّرَ tufaqqara	تُفَقَّرَا tufaqqarā	تُفَقَّرَا tufaqqarā	نُفَقَّرَ nufaqqara	تُفَقَّرْنَ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ yufaqqarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُفَقَّرْ ʾufaqqar	تُفَقَّرْ tufaqqar	يُفَقَّرْ yufaqqar	تُفَقَّرَا tufaqqarā	يُفَقَّرَا yufaqqarā	نُفَقَّرْ nufaqqar	تُفَقَّرُو tufaqqarū	يُفَقَّرُو yufaqqarū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُفَقَّرْ ʾufaqqar	تُفَقَّرِي tufaqqarī	تُفَقَّرْ tufaqqar	تُفَقَّرَا tufaqqarā	تُفَقَّرَا tufaqqarā	نُفَقَّرْ nufaqqar	تُفَقَّرْنَ tufaqqarna	يُفَقَّرْنَ yufaqqarna

References

Steingass, Francis Joseph (1884), “فقر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen

Etymology 5

Noun

فَقْر • ‎(faqr) m ‎(plural مَفَاقِر ‎(mafāqir) or فُقُور ‎(fuqūr))

verbal noun of فَقَرَ ‎(faqara) (form I)
poverty
ascetic life
care, sorrow

Declension

Declension of noun فَقْر (faqr)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقْر faqr	الْفَقْر al-faqr	فَقْر faqr
Nominative	فَقْرٌ faqrun	الْفَقْرُ al-faqru	فَقْرُ faqru
Accusative	فَقْرًا faqran	الْفَقْرَ al-faqra	فَقْرَ faqra
Genitive	فَقْرٍ faqrin	الْفَقْرِ al-faqri	فَقْرِ faqri
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقْرَيْن faqrayn	الْفَقْرَيْن al-faqrayn	فَقْرَيْ faqray
Nominative	فَقْرَانِ faqrāni	الْفَقْرَانِ al-faqrāni	فَقْرَا faqrā
Accusative	فَقْرَيْنِ faqrayni	الْفَقْرَيْنِ al-faqrayni	فَقْرَيْ faqray
Genitive	فَقْرَيْنِ faqrayni	الْفَقْرَيْنِ al-faqrayni	فَقْرَيْ faqray
Plural	basic broken plural diptote‎; basic broken plural triptote
Plural	Indefinite	Definite	Construct
Informal	مَفَاقِر‎; فُقُور mafāqir‎; fuqūr	الْمَفَاقِر‎; الْفُقُور al-mafāqir‎; al-fuqūr	مَفَاقِر‎; فُقُور mafāqir‎; fuqūr
Nominative	مَفَاقِرُ‎; فُقُورٌ mafāqiru‎; fuqūrun	الْمَفَاقِرُ‎; الْفُقُورُ al-mafāqiru‎; al-fuqūru	مَفَاقِرُ‎; فُقُورُ mafāqiru‎; fuqūru
Accusative	مَفَاقِرَ‎; فُقُورًا mafāqira‎; fuqūran	الْمَفَاقِرَ‎; الْفُقُورَ al-mafāqira‎; al-fuqūra	مَفَاقِرَ‎; فُقُورَ mafāqira‎; fuqūra
Genitive	مَفَاقِرَ‎; فُقُورٍ mafāqira‎; fuqūrin	الْمَفَاقِرِ‎; الْفُقُورِ al-mafāqiri‎; al-fuqūri	مَفَاقِرِ‎; فُقُورِ mafāqiri‎; fuqūri

Etymology 6

Noun

فِقَر • ‎(fiqar) f pl

plural of فِقْرَة ‎(fiqra)
plural of فَقْرَة ‎(faqra)
plural of فُقْرَة ‎(fuqra)

Etymology 7

Noun

فَقَر • ‎(faqar) m

verbal noun of فَقِرَ ‎(faqira) (form I)

Declension

Declension of noun فَقَر (faqar)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	فَقَر faqar	الْفَقَر al-faqar	فَقَر faqar
Nominative	فَقَرٌ faqarun	الْفَقَرُ al-faqaru	فَقَرُ faqaru
Accusative	فَقَرًا faqaran	الْفَقَرَ al-faqara	فَقَرَ faqara
Genitive	فَقَرٍ faqarin	الْفَقَرِ al-faqari	فَقَرِ faqari

Persian

Etymology

From Arabic فَقْر ‎(faqr).

Pronunciation

IPA^(key): [fæɣɾ], [fæːɣɾ]

Noun

فقر • ‎(faqr)

poverty

Synonyms

تهیدستی ‎(tohidasti)
تنگدستی ‎(tangdasti)

Related terms

فقیر ‎(faqir)

Definify.com

Definition 2024

فقر

فقر

Arabic

Verb

Conjugation

References

Etymology 2

Verb

Conjugation

References

Etymology 3

Verb

Conjugation

References

Etymology 4

Verb

Conjugation

References

Etymology 5

Noun

Declension

Etymology 6

Noun

Etymology 7

Noun

Declension

Persian

Etymology

Pronunciation

Noun

Synonyms

Related terms

Etymology

Similar Results