Definify.com
Definition 2025
قدس
قدس
Arabic
Verb
قَدُسَ • (qadusa) I, non-past يَقْدُسُ (yaqdusu)
- to be pure, to be immaculate
- to be holy
Conjugation
Conjugation of
قَدُسَ
(form-I sound, verbal nouns قُدْس or قُدُس) verbal nouns الْمَصَادِر |
قُدْس or قُدُس
quds or qudus |
|||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
قَادِس
qādis |
|||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
qadustu |
qadusta |
قَدُسَ
qadusa |
قَدُسْتُمَا
qadustumā |
قَدُسَا
qadusā |
qadusnā |
qadustum |
qadusū |
|||
f |
qadusti |
qadusat |
قَدُسَتَا
qadusatā |
qadustunna |
qadusna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾaqdusu |
taqdusu |
yaqdusu |
تَقْدُسَانِ
taqdusāni |
يَقْدُسَانِ
yaqdusāni |
naqdusu |
taqdusūna |
yaqdusūna |
|||
f |
taqdusīna |
taqdusu |
تَقْدُسَانِ
taqdusāni |
taqdusna |
yaqdusna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾaqdusa |
taqdusa |
yaqdusa |
تَقْدُسَا
taqdusā |
يَقْدُسَا
yaqdusā |
naqdusa |
taqdusū |
yaqdusū |
|||
f |
taqdusī |
taqdusa |
تَقْدُسَا
taqdusā |
taqdusna |
yaqdusna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾaqdus |
taqdus |
yaqdus |
تَقْدُسَا
taqdusā |
يَقْدُسَا
yaqdusā |
naqdus |
taqdusū |
yaqdusū |
|||
f |
taqdusī |
taqdus |
تَقْدُسَا
taqdusā |
taqdusna |
yaqdusna |
|||||||
imperative الْأَمْر |
m |
uqdus |
اُقْدُسَا
uqdusā |
uqdusū |
||||||||
f |
uqdusī |
uqdusna |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “قدس”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
- Wehr, Hans (1979), “قدس”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4
Etymology 2
Causative of قَدُسَ (qadusa).
Verb
قَدَّسَ • (qaddasa) II, non-past يُقَدِّسُ (yuqaddisu)
- to purify
- to sanctify
- to consecrate (something) to God
- to worship, to venerate
- (Christianity) to say or hear Mass
- (Christianity) to canonize
Conjugation
Conjugation of
قَدَّسَ
(form-II sound) verbal noun الْمَصْدَر |
taqdīs |
|||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
muqaddis |
|||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
muqaddas |
|||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
qaddastu |
qaddasta |
قَدَّسَ
qaddasa |
قَدَّسْتُمَا
qaddastumā |
قَدَّسَا
qaddasā |
qaddasnā |
qaddastum |
qaddasū |
|||
f |
qaddasti |
qaddasat |
قَدَّسَتَا
qaddasatā |
qaddastunna |
qaddasna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuqaddisu |
tuqaddisu |
yuqaddisu |
تُقَدِّسَانِ
tuqaddisāni |
يُقَدِّسَانِ
yuqaddisāni |
nuqaddisu |
tuqaddisūna |
yuqaddisūna |
|||
f |
tuqaddisīna |
tuqaddisu |
تُقَدِّسَانِ
tuqaddisāni |
tuqaddisna |
yuqaddisna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuqaddisa |
tuqaddisa |
yuqaddisa |
تُقَدِّسَا
tuqaddisā |
يُقَدِّسَا
yuqaddisā |
nuqaddisa |
tuqaddisū |
yuqaddisū |
|||
f |
tuqaddisī |
tuqaddisa |
تُقَدِّسَا
tuqaddisā |
tuqaddisna |
yuqaddisna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuqaddis |
tuqaddis |
yuqaddis |
تُقَدِّسَا
tuqaddisā |
يُقَدِّسَا
yuqaddisā |
nuqaddis |
tuqaddisū |
yuqaddisū |
|||
f |
tuqaddisī |
tuqaddis |
تُقَدِّسَا
tuqaddisā |
tuqaddisna |
yuqaddisna |
|||||||
imperative الْأَمْر |
m | قَدِّسْ
qaddis |
قَدِّسَا
qaddisā |
qaddisū |
||||||||
f |
qaddisī |
qaddisna |
||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
quddistu |
quddista |
قُدِّسَ
quddisa |
قُدِّسْتُمَا
quddistumā |
قُدِّسَا
quddisā |
quddisnā |
quddistum |
quddisū |
|||
f |
quddisti |
quddisat |
قُدِّسَتَا
quddisatā |
quddistunna |
quddisna |
|||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾuqaddasu |
tuqaddasu |
yuqaddasu |
تُقَدَّسَانِ
tuqaddasāni |
يُقَدَّسَانِ
yuqaddasāni |
nuqaddasu |
tuqaddasūna |
yuqaddasūna |
|||
f |
tuqaddasīna |
tuqaddasu |
تُقَدَّسَانِ
tuqaddasāni |
tuqaddasna |
yuqaddasna |
|||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾuqaddasa |
tuqaddasa |
yuqaddasa |
تُقَدَّسَا
tuqaddasā |
يُقَدَّسَا
yuqaddasā |
nuqaddasa |
tuqaddasū |
yuqaddasū |
|||
f |
tuqaddasī |
tuqaddasa |
تُقَدَّسَا
tuqaddasā |
tuqaddasna |
yuqaddasna |
|||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾuqaddas |
tuqaddas |
yuqaddas |
تُقَدَّسَا
tuqaddasā |
يُقَدَّسَا
yuqaddasā |
nuqaddas |
tuqaddasū |
yuqaddasū |
|||
f |
tuqaddasī |
tuqaddas |
تُقَدَّسَا
tuqaddasā |
tuqaddasna |
yuqaddasna |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “قدس”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
- Wehr, Hans (1979), “قدس”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4
Etymology 3
Noun
قُدْس or قُدُس • (quds or qudus) m (plural أَقْدَاس (ʾaqdās))
- verbal noun of قَدُسَ (qadusa, “to be pure, to be holy”) (form I)
- purity
- sanctity, holiness
- shrine, sanctuary
- Paradise
Declension
Declension of noun قُدْس (quds); قُدُس (qudus)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | قُدْس; قُدُس quds; qudus |
الْقُدْس; الْقُدُس al-quds; al-qudus |
قُدْس; قُدُس quds; qudus |
Nominative | قُدْسٌ; قُدُسٌ qudsun; qudusun |
الْقُدْسُ; الْقُدُسُ al-qudsu; al-qudusu |
قُدْسُ; قُدُسُ qudsu; qudusu |
Accusative | قُدْسًا; قُدُسًا qudsan; qudusan |
الْقُدْسَ; الْقُدُسَ al-qudsa; al-qudusa |
قُدْسَ; قُدُسَ qudsa; qudusa |
Genitive | قُدْسٍ; قُدُسٍ qudsin; qudusin |
الْقُدْسِ; الْقُدُسِ al-qudsi; al-qudusi |
قُدْسِ; قُدُسِ qudsi; qudusi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | قُدْسَيْن; قُدُسَيْن qudsayn; qudusayn |
الْقُدْسَيْن; الْقُدُسَيْن al-qudsayn; al-qudusayn |
قُدْسَيْ; قُدُسَيْ qudsay; qudusay |
Nominative | قُدْسَانِ; قُدُسَانِ qudsāni; qudusāni |
الْقُدْسَانِ; الْقُدُسَانِ al-qudsāni; al-qudusāni |
قُدْسَا; قُدُسَا qudsā; qudusā |
Accusative | قُدْسَيْنِ; قُدُسَيْنِ qudsayni; qudusayni |
الْقُدْسَيْنِ; الْقُدُسَيْنِ al-qudsayni; al-qudusayni |
قُدْسَيْ; قُدُسَيْ qudsay; qudusay |
Genitive | قُدْسَيْنِ; قُدُسَيْنِ qudsayni; qudusayni |
الْقُدْسَيْنِ; الْقُدُسَيْنِ al-qudsayni; al-qudusayni |
قُدْسَيْ; قُدُسَيْ qudsay; qudusay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَقْدَاس ʾaqdās |
الْأَقْدَاس al-ʾaqdās |
أَقْدَاس ʾaqdās |
Nominative | أَقْدَاسٌ ʾaqdāsun |
الْأَقْدَاسُ al-ʾaqdāsu |
أَقْدَاسُ ʾaqdāsu |
Accusative | أَقْدَاسًا ʾaqdāsan |
الْأَقْدَاسَ al-ʾaqdāsa |
أَقْدَاسَ ʾaqdāsa |
Genitive | أَقْدَاسٍ ʾaqdāsin |
الْأَقْدَاسِ al-ʾaqdāsi |
أَقْدَاسِ ʾaqdāsi |
Derived terms
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “قدس”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
- Wehr, Hans (1979), “قدس”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-003-4