Definify.com
Definition 2024
अनुस्वार
अनुस्वार
Hindi
Noun
अनुस्वार • (anusvār) m (Urdu spelling انسوار)
- anusvara, the dot nasal vowel marker of the Devanagari script
See also
- ं (ṁ)
- चन्द्रबिन्दु (candrabindu)
Sanskrit
Etymology
From अनु- (anu-) + स्वार (svāra).
Noun
अनुस्वार • (anu-svāra) m
- anusvara, the "after-sound"
Declension
| Masculine a-stem declension of अनुस्वार | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अनुस्वारः (anusvāraḥ) | ||
| Gen. sg. | अनुस्वारस्य (anusvārasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अनुस्वारः (anusvāraḥ) | अनुस्वारौ (anusvārau) | अनुस्वाराः (anusvārāḥ) |
| Vocative | अनुस्वार (anusvāra) | अनुस्वारौ (anusvārau) | अनुस्वाराः (anusvārāḥ) |
| Accusative | अनुस्वारम् (anusvāram) | अनुस्वारौ (anusvārau) | अनुस्वारान् (anusvārān) |
| Instrumental | अनुस्वारेण (anusvāreṇa) | अनुस्वाराभ्याम् (anusvārābhyām) | अनुस्वारैः (anusvāraiḥ) |
| Dative | अनुस्वाराय (anusvārāya) | अनुस्वाराभ्याम् (anusvārābhyām) | अनुस्वारेभ्यः (anusvārebhyaḥ) |
| Ablative | अनुस्वारात् (anusvārāt) | अनुस्वाराभ्याम् (anusvārābhyām) | अनुस्वारेभ्यः (anusvārebhyaḥ) |
| Genitive | अनुस्वारस्य (anusvārasya) | अनुस्वारयोः (anusvārayoḥ) | अनुस्वाराणाम् (anusvārāṇām) |
| Locative | अनुस्वारे (anusvāre) | अनुस्वारयोः (anusvārayoḥ) | अनुस्वारेषु (anusvāreṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0041