Definify.com
Definition 2025
अमृत
अमृत
See also: अमृता
Hindi
Noun
अमृत • (amrit) m (Urdu spelling امرت)
- an elixir; a substance that gives immortality to the user
- nectar
Declension
| Declension of अमृत | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| direct | अमृत (amŕt) | अमृत (amŕt) |
| oblique | अमृत (amŕt) | अमृतों (amŕtõ) |
| vocative | अमृत (amŕt) | अमृतो (amŕto) |
Sanskrit
Etymology
From अ- (a-, “not, im-, un-”) + मृत (mṛta, “dead”). Related to Avestan 𐬀𐬨𐬆𐬭𐬆𐬙𐬁𐬙 (amərətāt, “immortal”) and Ancient Greek ἄμβροτος (ámbrotos, “immortal”).
Adjective
अमृत • (amṛta)
Noun
अमृत • (amṛta) m
- immortal, god
- nectar
- ambrosia
- immortality
- A name of Shiva
- A name of Vishnu
- (botany) Phaseolus trilobus
- the root of a plant
Declension
| Masculine a-stem declension of अमृत | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अमृतः (amṛtaḥ) | ||
| Gen. sg. | अमृतस्य (amṛtasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अमृतः (amṛtaḥ) | अमृतौ (amṛtau) | अमृताः (amṛtāḥ) |
| Vocative | अमृत (amṛta) | अमृतौ (amṛtau) | अमृताः (amṛtāḥ) |
| Accusative | अमृतम् (amṛtam) | अमृतौ (amṛtau) | अमृतान् (amṛtān) |
| Instrumental | अमृतेन (amṛtena) | अमृताभ्याम् (amṛtābhyām) | अमृतैः (amṛtaiḥ) |
| Dative | अमृताय (amṛtāya) | अमृताभ्याम् (amṛtābhyām) | अमृतेभ्यः (amṛtebhyaḥ) |
| Ablative | अमृतात् (amṛtāt) | अमृताभ्याम् (amṛtābhyām) | अमृतेभ्यः (amṛtebhyaḥ) |
| Genitive | अमृतस्य (amṛtasya) | अमृतयोः (amṛtayoḥ) | अमृतानाम् (amṛtānām) |
| Locative | अमृते (amṛte) | अमृतयोः (amṛtayoḥ) | अमृतेषु (amṛteṣu) |
References
- Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 82
