Definify.com
Definition 2024
आदिकाव्य
आदिकाव्य
Sanskrit
Noun
आदिकाव्य • (ādikāvya) n
- first court poem, an appellation of the Ramayana
Declension
| Neuter a-stem declension of आदिकाव्य | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | आदिकाव्यम् (ādikāvyam) | ||
| Gen. sg. | आदिकाव्यस्य (ādikāvyasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | आदिकाव्यम् (ādikāvyam) | आदिकाव्ये (ādikāvye) | आदिकाव्यानि (ādikāvyāni) |
| Vocative | आदिकाव्य (ādikāvya) | आदिकाव्ये (ādikāvye) | आदिकाव्यानि (ādikāvyāni) |
| Accusative | आदिकाव्यम् (ādikāvyam) | आदिकाव्ये (ādikāvye) | आदिकाव्यानि (ādikāvyāni) |
| Instrumental | आदिकाव्येन (ādikāvyena) | आदिकाव्याभ्याम् (ādikāvyābhyām) | आदिकाव्यैः (ādikāvyaiḥ) |
| Dative | आदिकाव्या (ādikāvyā) | आदिकाव्याभ्याम् (ādikāvyābhyām) | आदिकाव्येभ्यः (ādikāvyebhyaḥ) |
| Ablative | आदिकाव्यात् (ādikāvyāt) | आदिकाव्याभ्याम् (ādikāvyābhyām) | आदिकाव्येभ्यः (ādikāvyebhyaḥ) |
| Genitive | आदिकाव्यस्य (ādikāvyasya) | आदिकाव्ययोः (ādikāvyayoḥ) | आदिकाव्यानाम् (ādikāvyānām) |
| Locative | आदिकाव्ये (ādikāvye) | आदिकाव्ययोः (ādikāvyayoḥ) | आदिकाव्येषु (ādikāvyeṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0137