Definify.com
Definition 2024
कण्ठ
कण्ठ
Sanskrit
Noun
कण्ठ • (kaṇṭha) m
Declension
| Masculine a-stem declension of कण्ठ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | कण्ठः (kaṇṭhaḥ) | ||
| Gen. sg. | कण्ठस्य (kaṇṭhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | कण्ठः (kaṇṭhaḥ) | कण्ठौ (kaṇṭhau) | कण्ठाः (kaṇṭhāḥ) |
| Vocative | कण्ठ (kaṇṭha) | कण्ठौ (kaṇṭhau) | कण्ठाः (kaṇṭhāḥ) |
| Accusative | कण्ठम् (kaṇṭham) | कण्ठौ (kaṇṭhau) | कण्ठान् (kaṇṭhān) |
| Instrumental | कण्ठेन (kaṇṭhena) | कण्ठाभ्याम् (kaṇṭhābhyām) | कण्ठैः (kaṇṭhaiḥ) |
| Dative | कण्ठाय (kaṇṭhāya) | कण्ठाभ्याम् (kaṇṭhābhyām) | कण्ठेभ्यः (kaṇṭhebhyaḥ) |
| Ablative | कण्ठात् (kaṇṭhāt) | कण्ठाभ्याम् (kaṇṭhābhyām) | कण्ठेभ्यः (kaṇṭhebhyaḥ) |
| Genitive | कण्ठस्य (kaṇṭhasya) | कण्ठयोः (kaṇṭhayoḥ) | कण्ठानाम् (kaṇṭhānām) |
| Locative | कण्ठे (kaṇṭhe) | कण्ठयोः (kaṇṭhayoḥ) | कण्ठेषु (kaṇṭheṣu) |