Definify.com
Definition 2024
क्ष
क्ष
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Iranian (compare Avestan 𐬰𐬃 (zā̊), Persian زمین), ultimately from Proto-Indo-European *dʰéǵʰōm (compare Russian земля́ (zemljá), Latvian zeme, Latin humus, Ancient Greek χθών (khthṓn)).
Noun
क्ष • (kṣa) m
- field
- the protector or cultivator of a field, peasant
Declension
| Masculine a-stem declension of क्ष | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | क्षः (kṣaḥ) | ||
| Gen. sg. | क्षस्य (kṣasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | क्षः (kṣaḥ) | क्षौ (kṣau) | क्षाः (kṣāḥ) |
| Vocative | क्ष (kṣa) | क्षौ (kṣau) | क्षाः (kṣāḥ) |
| Accusative | क्षम् (kṣam) | क्षौ (kṣau) | क्षान् (kṣān) |
| Instrumental | क्षेन (kṣena) | क्षाभ्याम् (kṣābhyām) | क्षैः (kṣaiḥ) |
| Dative | क्षाय (kṣāya) | क्षाभ्याम् (kṣābhyām) | क्षेभ्यः (kṣebhyaḥ) |
| Ablative | क्षात् (kṣāt) | क्षाभ्याम् (kṣābhyām) | क्षेभ्यः (kṣebhyaḥ) |
| Genitive | क्षस्य (kṣasya) | क्षयोः (kṣayoḥ) | क्षानाम् (kṣānām) |
| Locative | क्षे (kṣe) | क्षयोः (kṣayoḥ) | क्षेषु (kṣeṣu) |
References
- Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 324
