Definify.com

Definition 2024

गन्ध

गन्ध

See also: गन्धि

Hindi

Noun

गन्ध • ‎(gandh) f

Alternative spelling of गंध ‎(gandh)

Sanskrit

Noun

गन्ध • ‎(gandha) m

odour, smell, fragrance
fragrant substance, perfume

Declension

Masculine a-stem declension of गन्ध
Nom. sg.	गन्धः ‎(gandhaḥ)
Gen. sg.	गन्धस्य ‎(gandhasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	गन्धः ‎(gandhaḥ)	गन्धौ ‎(gandhau)	गन्धाः ‎(gandhāḥ)
Vocative	गन्ध ‎(gandha)	गन्धौ ‎(gandhau)	गन्धाः ‎(gandhāḥ)
Accusative	गन्धम् ‎(gandham)	गन्धौ ‎(gandhau)	गन्धान् ‎(gandhān)
Instrumental	गन्धेन ‎(gandhena)	गन्धाभ्याम् ‎(gandhābhyām)	गन्धैः ‎(gandhaiḥ)
Dative	गन्धाय ‎(gandhāya)	गन्धाभ्याम् ‎(gandhābhyām)	गन्धेभ्यः ‎(gandhebhyaḥ)
Ablative	गन्धात् ‎(gandhāt)	गन्धाभ्याम् ‎(gandhābhyām)	गन्धेभ्यः ‎(gandhebhyaḥ)
Genitive	गन्धस्य ‎(gandhasya)	गन्धयोः ‎(gandhayoḥ)	गन्धानाम् ‎(gandhānām)
Locative	गन्धे ‎(gandhe)	गन्धयोः ‎(gandhayoḥ)	गन्धेषु ‎(gandheṣu)

Derived terms

Terms derived from गन्ध ‎(gandha)

गन्धक ‎(gandhaka)
गन्धकारी ‎(gandhakārī)
गन्धकुसुमा ‎(gandhakusumā)
गन्धगज ‎(gandhagaja)

गन्धजल ‎(gandhajala)
गन्धनकुल ‎(gandhanakula)
गन्धपाषाण ‎(gandhapāṣāṇa)
गन्धमादन ‎(gandhamādana)

गन्धमृग ‎(gandhamṛga)
गन्धाखु ‎(gandhākhu)
गन्धि ‎(gandhi)

References

Cappeller, Carl 1891: A Sanskrit-English dictionary, Straßburg.
Monier-Williams, Monier 1899: Sanskrit-English Dictionary, Oxford.