Definify.com
Definition 2024
गुण
गुण
Sanskrit
Noun
गुण • (guṇá) m
Declension
Masculine a-stem declension of गुण | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | गुणः (guṇaḥ) | ||
Gen. sg. | गुणस्य (guṇasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | गुणः (guṇaḥ) | गुणौ (guṇau) | गुणाः (guṇāḥ) |
Vocative | गुण (guṇa) | गुणौ (guṇau) | गुणाः (guṇāḥ) |
Accusative | गुणम् (guṇam) | गुणौ (guṇau) | गुणान् (guṇān) |
Instrumental | गुणेन (guṇena) | गुणाभ्याम् (guṇābhyām) | गुणैः (guṇaiḥ) |
Dative | गुणाय (guṇāya) | गुणाभ्याम् (guṇābhyām) | गुणेभ्यः (guṇebhyaḥ) |
Ablative | गुणात् (guṇāt) | गुणाभ्याम् (guṇābhyām) | गुणेभ्यः (guṇebhyaḥ) |
Genitive | गुणस्य (guṇasya) | गुणयोः (guṇayoḥ) | गुणानाम् (guṇānām) |
Locative | गुणे (guṇe) | गुणयोः (guṇayoḥ) | गुणेषु (guṇeṣu) |
Descendants
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0357