Definify.com

Definition 2024


घोर

घोर

See also: घर

Sanskrit

Adjective

घोर (ghorá)

  1. venerable, awful, sublime (gods, the Aṅgiras, the Ṛishis)
  2. terrific, frightful, terrible, dreadful, violent, vehement (as pains, diseases, etc.)

Declension

Masculine a-stem declension of घोर
Nom. sg. घोरः (ghoraḥ)
Gen. sg. घोरस्य (ghorasya)
Singular Dual Plural
Nominative घोरः (ghoraḥ) घोरौ (ghorau) घोराः (ghorāḥ)
Vocative घोर (ghora) घोरौ (ghorau) घोराः (ghorāḥ)
Accusative घोरम् (ghoram) घोरौ (ghorau) घोरान् (ghorān)
Instrumental घोरेण (ghoreṇa) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरैः (ghoraiḥ)
Dative घोराय (ghorāya) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरेभ्यः (ghorebhyaḥ)
Ablative घोरात् (ghorāt) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरेभ्यः (ghorebhyaḥ)
Genitive घोरस्य (ghorasya) घोरयोः (ghorayoḥ) घोराणाम् (ghorāṇām)
Locative घोरे (ghore) घोरयोः (ghorayoḥ) घोरेषु (ghoreṣu)
Feminine ā-stem declension of घोर
Nom. sg. घोरा (ghorā)
Gen. sg. घोरायाः (ghorāyāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative घोरा (ghorā) घोरे (ghore) घोराः (ghorāḥ)
Vocative घोरे (ghore) घोरे (ghore) घोराः (ghorāḥ)
Accusative घोराम् (ghorām) घोरे (ghore) घोराः (ghorāḥ)
Instrumental घोरया (ghorayā) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोराभिः (ghorābhiḥ)
Dative घोरायै (ghorāyai) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोराभ्यः (ghorābhyaḥ)
Ablative घोरायाः (ghorāyāḥ) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोराभ्यः (ghorābhyaḥ)
Genitive घोरायाः (ghorāyāḥ) घोरयोः (ghorayoḥ) घोराणाम् (ghorāṇām)
Locative घोरायाम् (ghorāyām) घोरयोः (ghorayoḥ) घोरासु (ghorāsu)
Neuter a-stem declension of घोर
Nom. sg. घोरम् (ghoram)
Gen. sg. घोरस्य (ghorasya)
Singular Dual Plural
Nominative घोरम् (ghoram) घोरे (ghore) घोराणि (ghorāṇi)
Vocative घोर (ghora) घोरे (ghore) घोराणि (ghorāṇi)
Accusative घोरम् (ghoram) घोरे (ghore) घोराणि (ghorāṇi)
Instrumental घोरेण (ghoreṇa) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरैः (ghoraiḥ)
Dative घोरा (ghorā) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरेभ्यः (ghorebhyaḥ)
Ablative घोरात् (ghorāt) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरेभ्यः (ghorebhyaḥ)
Genitive घोरस्य (ghorasya) घोरयोः (ghorayoḥ) घोराणाम् (ghorāṇām)
Locative घोरे (ghore) घोरयोः (ghorayoḥ) घोरेषु (ghoreṣu)

Noun

घोर (ghorá) m

  1. "the terrible", Śiva
  2. name of a cucurbitaceous plant
  3. awfulness, horror
  4. "horrible action", magic formulas or charms
  5. a kind of mythical weapon
  6. poison
  7. saffron

Declension

Masculine a-stem declension of घोर
Nom. sg. घोरः (ghoraḥ)
Gen. sg. घोरस्य (ghorasya)
Singular Dual Plural
Nominative घोरः (ghoraḥ) घोरौ (ghorau) घोराः (ghorāḥ)
Vocative घोर (ghora) घोरौ (ghorau) घोराः (ghorāḥ)
Accusative घोरम् (ghoram) घोरौ (ghorau) घोरान् (ghorān)
Instrumental घोरेण (ghoreṇa) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरैः (ghoraiḥ)
Dative घोराय (ghorāya) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरेभ्यः (ghorebhyaḥ)
Ablative घोरात् (ghorāt) घोराभ्याम् (ghorābhyām) घोरेभ्यः (ghorebhyaḥ)
Genitive घोरस्य (ghorasya) घोरयोः (ghorayoḥ) घोराणाम् (ghorāṇām)
Locative घोरे (ghore) घोरयोः (ghorayoḥ) घोरेषु (ghoreṣu)

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0379
  • Mayrhofer, Manfred (1992) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen (in German), volume I, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 517f