Definify.com
Definition 2024
जन
जन
See also: जून
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Iranian *janHa-, from Proto-Indo-European *ǵónh₁os. Cognates include Old Persian 𐏀𐎴 (zana, “man; tribe”), Avestan 𐬯𐬭𐬬𐬋𐬰𐬀𐬥𐬀 (srwō.zana-, “belonging to the race of the horned ones”) and Ancient Greek γόνος (gónos, “creation”).
Adjective
जन • (jána)
Declension
| Masculine a-stem declension of जन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | जनः (janaḥ) | ||
| Gen. sg. | जनस्य (janasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जनः (janaḥ) | जनौ (janau) | जनाः (janāḥ) |
| Vocative | जन (jana) | जनौ (janau) | जनाः (janāḥ) |
| Accusative | जनम् (janam) | जनौ (janau) | जनान् (janān) |
| Instrumental | जनेन (janena) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनैः (janaiḥ) |
| Dative | जनाय (janāya) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनेभ्यः (janebhyaḥ) |
| Ablative | जनात् (janāt) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनेभ्यः (janebhyaḥ) |
| Genitive | जनस्य (janasya) | जनयोः (janayoḥ) | जनानाम् (janānām) |
| Locative | जने (jane) | जनयोः (janayoḥ) | जनेषु (janeṣu) |
| Feminine ī-stem declension of जन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | जनी (janī) | ||
| Gen. sg. | जन्याः (janyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जनी (janī) | जन्यौ (janyau) | जन्यः (janyaḥ) |
| Vocative | जनि (jani) | जन्यौ (janyau) | जन्यः (janyaḥ) |
| Accusative | जनीम् (janīm) | जन्यौ (janyau) | जनीः (janīḥ) |
| Instrumental | जन्या (janyā) | जनीभ्याम् (janībhyām) | जनीभिः (janībhiḥ) |
| Dative | जन्यै (janyai) | जनीभ्याम् (janībhyām) | जनीभ्यः (janībhyaḥ) |
| Ablative | जन्याः (janyāḥ) | जनीभ्याम् (janībhyām) | जनीभ्यः (janībhyaḥ) |
| Genitive | जन्याः (janyāḥ) | जन्योः (janyoḥ) | जनीनाम् (janīnām) |
| Locative | जन्याम् (janyām) | जन्योः (janyoḥ) | जनीषु (janīṣu) |
| Neuter a-stem declension of जन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | जनम् (janam) | ||
| Gen. sg. | जनस्य (janasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जनम् (janam) | जने (jane) | जनानि (janāni) |
| Vocative | जन (jana) | जने (jane) | जनानि (janāni) |
| Accusative | जनम् (janam) | जने (jane) | जनानि (janāni) |
| Instrumental | जनेन (janena) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनैः (janaiḥ) |
| Dative | जना (janā) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनेभ्यः (janebhyaḥ) |
| Ablative | जनात् (janāt) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनेभ्यः (janebhyaḥ) |
| Genitive | जनस्य (janasya) | जनयोः (janayoḥ) | जनानाम् (janānām) |
| Locative | जने (jane) | जनयोः (janayoḥ) | जनेषु (janeṣu) |
Related terms
- पुरंजन (puraṃjana) (puraṃ-jana)
- उदजन (udajana) (udjan)
Noun
जन • (jána) m
- creature, living being, man, person, race
- पञ्च जनास् (páñca jánās) — the five races
- दैव्य जन (daívya jana) or दिव्या जन (divyā́ jana) — divine race
- people, subjects (the singular used collectively)
- महत् जन (mahat jana) — many people
- (at the end of a compound) denoting one person or a number of persons collectively
- प्रेष्यजन (preṣya-jana) — servants (collectively), household
- बन्धुजन (bandhu-jana) — a kinsman, friend
- सखीजन (sakhī-jana) — a female friends or female friends (collectively)
- (at the end of a compound) used with names of people
- अयं जनः (ayaṃ janaḥ), एष जनः (eṣa janaḥ) — this person, these persons, I, we
- the person nearest to the speaker
- common person, one of the people
- the world beyond the Maharloka
Declension
| Masculine a-stem declension of जन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | जनः (janaḥ) | ||
| Gen. sg. | जनस्य (janasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | जनः (janaḥ) | जनौ (janau) | जनाः (janāḥ) |
| Vocative | जन (jana) | जनौ (janau) | जनाः (janāḥ) |
| Accusative | जनम् (janam) | जनौ (janau) | जनान् (janān) |
| Instrumental | जनेन (janena) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनैः (janaiḥ) |
| Dative | जनाय (janāya) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनेभ्यः (janebhyaḥ) |
| Ablative | जनात् (janāt) | जनाभ्याम् (janābhyām) | जनेभ्यः (janebhyaḥ) |
| Genitive | जनस्य (janasya) | जनयोः (janayoḥ) | जनानाम् (janānām) |
| Locative | जने (jane) | जनयोः (janayoḥ) | जनेषु (janeṣu) |
Descendants
- Khmer: ជន (cɔɔn)
References
- Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 410
