Definify.com
Definition 2024
देवर
देवर
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *dayh₂wḗr. Cognate with Russian деверь (déver’), Lithuanian dieveris.
Noun
देवर • (devara) m
- brother-in-law (husband's brother)
Declension
Masculine a-stem declension of देवर | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | देवरः (devaraḥ) | ||
Gen. sg. | देवरस्य (devarasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | देवरः (devaraḥ) | देवरौ (devarau) | देवराः (devarāḥ) |
Vocative | देवर (devara) | देवरौ (devarau) | देवराः (devarāḥ) |
Accusative | देवरम् (devaram) | देवरौ (devarau) | देवरान् (devarān) |
Instrumental | देवरेन (devarena) | देवराभ्याम् (devarābhyām) | देवरैः (devaraiḥ) |
Dative | देवराय (devarāya) | देवराभ्याम् (devarābhyām) | देवरेभ्यः (devarebhyaḥ) |
Ablative | देवरात् (devarāt) | देवराभ्याम् (devarābhyām) | देवरेभ्यः (devarebhyaḥ) |
Genitive | देवरस्य (devarasya) | देवरयोः (devarayoḥ) | देवरानाम् (devarānām) |
Locative | देवरे (devare) | देवरयोः (devarayoḥ) | देवरेषु (devareṣu) |
Descendants
References
- Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 495