Definify.com
Definition 2024
पर्जन्य
पर्जन्य
Sanskrit
Noun
पर्जन्य • (parjánya) m
Declension
Masculine a-stem declension of पर्जन्य | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पर्जन्यः (parjanyaḥ) | ||
Gen. sg. | पर्जन्यस्य (parjanyasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पर्जन्यः (parjanyaḥ) | पर्जन्यौ (parjanyau) | पर्जन्याः (parjanyāḥ) |
Vocative | पर्जन्य (parjanya) | पर्जन्यौ (parjanyau) | पर्जन्याः (parjanyāḥ) |
Accusative | पर्जन्यम् (parjanyam) | पर्जन्यौ (parjanyau) | पर्जन्यान् (parjanyān) |
Instrumental | पर्जन्येन (parjanyena) | पर्जन्याभ्याम् (parjanyābhyām) | पर्जन्यैः (parjanyaiḥ) |
Dative | पर्जन्याय (parjanyāya) | पर्जन्याभ्याम् (parjanyābhyām) | पर्जन्येभ्यः (parjanyebhyaḥ) |
Ablative | पर्जन्यात् (parjanyāt) | पर्जन्याभ्याम् (parjanyābhyām) | पर्जन्येभ्यः (parjanyebhyaḥ) |
Genitive | पर्जन्यस्य (parjanyasya) | पर्जन्ययोः (parjanyayoḥ) | पर्जन्यानाम् (parjanyānām) |
Locative | पर्जन्ये (parjanye) | पर्जन्ययोः (parjanyayoḥ) | पर्जन्येषु (parjanyeṣu) |
Proper noun
पर्जन्य • (Parjánya) m
- rain personified or the god of rain (often identified with Indra)
- name of one of the 12 Adityas
- name of a gandharva
- name of a rishi in several Manvantaras
- name of a Prajapati
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0606