Definify.com

Definition 2024


पान

पान

Hindi

Noun

पान (pān) m

  1. betel, betel leaf
  2. (card games) hearts

Old Gujarati

Etymology

From Gurjar Apabhraṃśa पण्ण (paṇṇa), from Sanskrit पर्ण (parṇa)

Noun

पान (pāna)

  1. leaf

Descendants

  • Gujarati: પાન (pān)

Sanskrit

Noun

पान (pāna) n

  1. an act of drinking

Declension

Neuter a-stem declension of पान
Nom. sg. पानम् (pānam)
Gen. sg. पानस्य (pānasya)
Singular Dual Plural
Nominative पानम् (pānam) पाने (pāne) पानानि (pānāni)
Vocative पान (pāna) पाने (pāne) पानानि (pānāni)
Accusative पानम् (pānam) पाने (pāne) पानानि (pānāni)
Instrumental पानेन (pānena) पानाभ्याम् (pānābhyām) पानैः (pānaiḥ)
Dative पाना (pānā) पानाभ्याम् (pānābhyām) पानेभ्यः (pānebhyaḥ)
Ablative पानात् (pānāt) पानाभ्याम् (pānābhyām) पानेभ्यः (pānebhyaḥ)
Genitive पानस्य (pānasya) पानयोः (pānayoḥ) पानानाम् (pānānām)
Locative पाने (pāne) पानयोः (pānayoḥ) पानेषु (pāneṣu)

Descendants