Definify.com
Definition 2024
पान
पान
Old Gujarati
Etymology
From Gurjar Apabhraṃśa पण्ण (paṇṇa), from Sanskrit पर्ण (parṇa)
Noun
पान (pāna)
Descendants
- Gujarati: પાન (pān)
Sanskrit
Noun
पान • (pāna) n
- an act of drinking
Declension
Neuter a-stem declension of पान | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पानम् (pānam) | ||
Gen. sg. | पानस्य (pānasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पानम् (pānam) | पाने (pāne) | पानानि (pānāni) |
Vocative | पान (pāna) | पाने (pāne) | पानानि (pānāni) |
Accusative | पानम् (pānam) | पाने (pāne) | पानानि (pānāni) |
Instrumental | पानेन (pānena) | पानाभ्याम् (pānābhyām) | पानैः (pānaiḥ) |
Dative | पाना (pānā) | पानाभ्याम् (pānābhyām) | पानेभ्यः (pānebhyaḥ) |
Ablative | पानात् (pānāt) | पानाभ्याम् (pānābhyām) | पानेभ्यः (pānebhyaḥ) |
Genitive | पानस्य (pānasya) | पानयोः (pānayoḥ) | पानानाम् (pānānām) |
Locative | पाने (pāne) | पानयोः (pānayoḥ) | पानेषु (pāneṣu) |
Descendants
- Telugu: పానము (pānamu)