Definify.com
Definition 2024
पावक
पावक
Sanskrit
Noun
पावक • (pāvaka) m
- fire or the god of fire
- the number three (like all words for "fire", because fire is of three kinds)
Declension
Masculine a-stem declension of पावक | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पावकः (pāvakaḥ) | ||
Gen. sg. | पावकस्य (pāvakasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पावकः (pāvakaḥ) | पावकौ (pāvakau) | पावकाः (pāvakāḥ) |
Vocative | पावक (pāvaka) | पावकौ (pāvakau) | पावकाः (pāvakāḥ) |
Accusative | पावकम् (pāvakam) | पावकौ (pāvakau) | पावकान् (pāvakān) |
Instrumental | पावकेन (pāvakena) | पावकाभ्याम् (pāvakābhyām) | पावकैः (pāvakaiḥ) |
Dative | पावकाय (pāvakāya) | पावकाभ्याम् (pāvakābhyām) | पावकेभ्यः (pāvakebhyaḥ) |
Ablative | पावकात् (pāvakāt) | पावकाभ्याम् (pāvakābhyām) | पावकेभ्यः (pāvakebhyaḥ) |
Genitive | पावकस्य (pāvakasya) | पावकयोः (pāvakayoḥ) | पावकानाम् (pāvakānām) |
Locative | पावके (pāvake) | पावकयोः (pāvakayoḥ) | पावकेषु (pāvakeṣu) |
References
- Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 623