Definify.com

Definition 2024


पावक

पावक

Sanskrit

Noun

पावक (pāvaka) m

  1. fire or the god of fire
  2. the number three (like all words for "fire", because fire is of three kinds)

Declension

Masculine a-stem declension of पावक
Nom. sg. पावकः (pāvakaḥ)
Gen. sg. पावकस्य (pāvakasya)
Singular Dual Plural
Nominative पावकः (pāvakaḥ) पावकौ (pāvakau) पावकाः (pāvakāḥ)
Vocative पावक (pāvaka) पावकौ (pāvakau) पावकाः (pāvakāḥ)
Accusative पावकम् (pāvakam) पावकौ (pāvakau) पावकान् (pāvakān)
Instrumental पावकेन (pāvakena) पावकाभ्याम् (pāvakābhyām) पावकैः (pāvakaiḥ)
Dative पावकाय (pāvakāya) पावकाभ्याम् (pāvakābhyām) पावकेभ्यः (pāvakebhyaḥ)
Ablative पावकात् (pāvakāt) पावकाभ्याम् (pāvakābhyām) पावकेभ्यः (pāvakebhyaḥ)
Genitive पावकस्य (pāvakasya) पावकयोः (pāvakayoḥ) पावकानाम् (pāvakānām)
Locative पावके (pāvake) पावकयोः (pāvakayoḥ) पावकेषु (pāvakeṣu)

References

  • Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 623