Definify.com

Definition 2024


पिण्ड

पिण्ड

See also: पाण्डु

Sanskrit

Noun

पिण्ड (piṇḍa) m, n

  1. round mass or heap, ball, lump (RV., TS., ŚBr., etc.)
  2. bite of food, morsel
  3. a ball of rice or flour offered to ancestors (GṛŚṛS., Mn., MBh., etc.)
  4. food, sustenance (MBh., Kāv., etc.)
  5. mass, body (Ragh., Śaṃk., Vajracch.)
  6. calf (Mālatīm.)
  7. the flower of a china rose (L.)
  8. portico (L.)
  9. force, power, army (L.)
  10. (in the dual) fleshy parts of the shoulder above the clavicle (MBh.)
  11. (in the dual) protrusion on the upper forehead of an elephant (L.)
  12. embryo at an early stage of development (L.)
  13. a kind of incense (Var.
  14. myrrh, olibanum (L.)
  15. meat, flesh (L.)
  16. alms (Mālatīm.)
  17. Meyna laxiflora (L.)
  18. quantity, collection (L.)
  19. sum
  20. sine expressed in a series of numbers
  21. sound, tone
  22. name of a man
  23. iron (L.)
  24. steel
  25. fresh butter

Declension

Masculine a-stem declension of पिण्ड
Nom. sg. पिण्डः (piṇḍaḥ)
Gen. sg. पिण्डस्य (piṇḍasya)
Singular Dual Plural
Nominative पिण्डः (piṇḍaḥ) पिण्डौ (piṇḍau) पिण्डाः (piṇḍāḥ)
Vocative पिण्ड (piṇḍa) पिण्डौ (piṇḍau) पिण्डाः (piṇḍāḥ)
Accusative पिण्डम् (piṇḍam) पिण्डौ (piṇḍau) पिण्डान् (piṇḍān)
Instrumental पिण्डेन (piṇḍena) पिण्डाभ्याम् (piṇḍābhyām) पिण्डैः (piṇḍaiḥ)
Dative पिण्डाय (piṇḍāya) पिण्डाभ्याम् (piṇḍābhyām) पिण्डेभ्यः (piṇḍebhyaḥ)
Ablative पिण्डात् (piṇḍāt) पिण्डाभ्याम् (piṇḍābhyām) पिण्डेभ्यः (piṇḍebhyaḥ)
Genitive पिण्डस्य (piṇḍasya) पिण्डयोः (piṇḍayoḥ) पिण्डानाम् (piṇḍānām)
Locative पिण्डे (piṇḍe) पिण्डयोः (piṇḍayoḥ) पिण्डेषु (piṇḍeṣu)
Neuter a-stem declension of पिण्ड
Nom. sg. पिण्डम् (piṇḍam)
Gen. sg. पिण्डस्य (piṇḍasya)
Singular Dual Plural
Nominative पिण्डम् (piṇḍam) पिण्डे (piṇḍe) पिण्डानि (piṇḍāni)
Vocative पिण्ड (piṇḍa) पिण्डे (piṇḍe) पिण्डानि (piṇḍāni)
Accusative पिण्डम् (piṇḍam) पिण्डे (piṇḍe) पिण्डानि (piṇḍāni)
Instrumental पिण्डेन (piṇḍena) पिण्डाभ्याम् (piṇḍābhyām) पिण्डैः (piṇḍaiḥ)
Dative पिण्डा (piṇḍā) पिण्डाभ्याम् (piṇḍābhyām) पिण्डेभ्यः (piṇḍebhyaḥ)
Ablative पिण्डात् (piṇḍāt) पिण्डाभ्याम् (piṇḍābhyām) पिण्डेभ्यः (piṇḍebhyaḥ)
Genitive पिण्डस्य (piṇḍasya) पिण्डयोः (piṇḍayoḥ) पिण्डानाम् (piṇḍānām)
Locative पिण्डे (piṇḍe) पिण्डयोः (piṇḍayoḥ) पिण्डेषु (piṇḍeṣu)

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0625
  • Witzel, Michael (2003) Linguistic Evidence for Cultural Exchange in Prehistoric Western Central Asia (Sino-Platonic Papers; 129), Philadelphia: University of Pennsylvania, Department of East Asian Languages and Civilizations, page 33