Definify.com

Definition 2024


प्रताप

प्रताप

Sanskrit

Noun

प्रताप (pratāpaḥ) m

  1. bonanza
  2. opulence, prosperity, wealth

Declension

Masculine a-stem declension of प्रताप
Nom. sg. प्रतापः (pratāpaḥ)
Gen. sg. प्रतापस्य (pratāpasya)
Singular Dual Plural
Nominative प्रतापः (pratāpaḥ) प्रतापौ (pratāpau) प्रतापाः (pratāpāḥ)
Vocative प्रताप (pratāpa) प्रतापौ (pratāpau) प्रतापाः (pratāpāḥ)
Accusative प्रतापम् (pratāpam) प्रतापौ (pratāpau) प्रतापान् (pratāpān)
Instrumental प्रतापेण (pratāpeṇa) प्रतापाभ्याम् (pratāpābhyām) प्रतापैः (pratāpaiḥ)
Dative प्रतापाय (pratāpāya) प्रतापाभ्याम् (pratāpābhyām) प्रतापेभ्यः (pratāpebhyaḥ)
Ablative प्रतापात् (pratāpāt) प्रतापाभ्याम् (pratāpābhyām) प्रतापेभ्यः (pratāpebhyaḥ)
Genitive प्रतापस्य (pratāpasya) प्रतापयोः (pratāpayoḥ) प्रतापाणाम् (pratāpāṇām)
Locative प्रतापे (pratāpe) प्रतापयोः (pratāpayoḥ) प्रतापेषु (pratāpeṣu)