Definify.com
Definition 2024
प्रसन्न
प्रसन्न
Hindi
Adjective
प्रसन्न • (prasann) (Urdu spelling پرسنن)
Synonyms
- ख़ुश (xuś)
References
- Platts, John T. A dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English Oxford. 1884.
Sanskrit
Etymology
From प्रसद् (prasad, “to fall into the power of.”)
Adjective
प्रसन्न • (prasanna)
Noun
प्रसन्न • (prasanna) m
- good humour, complacence
- spirituous liquor made of rice
Declension
Masculine a-stem declension of प्रसन्न | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | प्रसन्नः (prasannaḥ) | ||
Gen. sg. | प्रसन्नस्य (prasannasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रसन्नः (prasannaḥ) | प्रसन्नौ (prasannau) | प्रसन्नाः (prasannāḥ) |
Vocative | प्रसन्न (prasanna) | प्रसन्नौ (prasannau) | प्रसन्नाः (prasannāḥ) |
Accusative | प्रसन्नम् (prasannam) | प्रसन्नौ (prasannau) | प्रसन्नान् (prasannān) |
Instrumental | प्रसन्नेन (prasannena) | प्रसन्नाभ्याम् (prasannābhyām) | प्रसन्नैः (prasannaiḥ) |
Dative | प्रसन्नाय (prasannāya) | प्रसन्नाभ्याम् (prasannābhyām) | प्रसन्नेभ्यः (prasannebhyaḥ) |
Ablative | प्रसन्नात् (prasannāt) | प्रसन्नाभ्याम् (prasannābhyām) | प्रसन्नेभ्यः (prasannebhyaḥ) |
Genitive | प्रसन्नस्य (prasannasya) | प्रसन्नयोः (prasannayoḥ) | प्रसन्नानाम् (prasannānām) |
Locative | प्रसन्ने (prasanne) | प्रसन्नयोः (prasannayoḥ) | प्रसन्नेषु (prasanneṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0696