Definify.com
Definition 2024
प्रसिद्धि
प्रसिद्धि
See also: प्रसिद्ध
Sanskrit
Etymology
From प्रसिध् (prasidh)
Noun
प्रसिद्धि • (prasiddhi) f
Declension
Feminine i-stem declension of प्रसिद्धि | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | प्रसिद्धिः (prasiddhiḥ) | ||
Gen. sg. | प्रसिद्ध्याः / प्रसिद्धेः (prasiddhyāḥ / prasiddheḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रसिद्धिः (prasiddhiḥ) | प्रसिद्धी (prasiddhī) | प्रसिद्धयः (prasiddhayaḥ) |
Vocative | प्रसिद्धे (prasiddhe) | प्रसिद्धी (prasiddhī) | प्रसिद्धयः (prasiddhayaḥ) |
Accusative | प्रसिद्धिम् (prasiddhim) | प्रसिद्धी (prasiddhī) | प्रसिद्धीः (prasiddhīḥ) |
Instrumental | प्रसिद्ध्या (prasiddhyā) | प्रसिद्धिभ्याम् (prasiddhibhyām) | प्रसिद्धिभिः (prasiddhibhiḥ) |
Dative | प्रसिद्ध्यै / प्रसिद्धये (prasiddhyai / prasiddhaye) | प्रसिद्धिभ्याम् (prasiddhibhyām) | प्रसिद्धिभ्यः (prasiddhibhyaḥ) |
Ablative | प्रसिद्ध्याः / प्रसिद्धेः (prasiddhyāḥ / prasiddheḥ) | प्रसिद्धिभ्याम् (prasiddhibhyām) | प्रसिद्धिभ्यः (prasiddhibhyaḥ) |
Genitive | प्रसिद्ध्याः / प्रसिद्धेः (prasiddhyāḥ / prasiddheḥ) | प्रसिद्ध्योः (prasiddhyoḥ) | प्रसिद्धीनाम् (prasiddhīnām) |
Locative | प्रसिद्ध्याम् / प्रसिद्धौ (prasiddhyām / prasiddhau) | प्रसिद्ध्योः (prasiddhyoḥ) | प्रसिद्धिषु (prasiddhiṣu) |
Synonyms
- सिद्धि (siddhi)
Descendants
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0697