Definify.com
Definition 2024
प्रान्त
प्रान्त
See also: परन्तु
Sanskrit
Noun
प्रान्त • (prānta) m, n
- edge, border, margin, verge, extremity, end
- यौवनप्रान्त (yauvana-prānta) — the end of youth
- ओष्ठप्रान्तौ (oṣṭha-prāntau) — the corners of the mouth
- a point, tip (of a blade of grass)
- back part (of a carriage) (in the beginning of a compound, finally, eventually)
- thread end of a cloth
- name of a man
Declension
| Masculine a-stem declension of प्रान्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्रान्तः (prāntaḥ) | ||
| Gen. sg. | प्रान्तस्य (prāntasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्रान्तः (prāntaḥ) | प्रान्तौ (prāntau) | प्रान्ताः (prāntāḥ) |
| Vocative | प्रान्त (prānta) | प्रान्तौ (prāntau) | प्रान्ताः (prāntāḥ) |
| Accusative | प्रान्तम् (prāntam) | प्रान्तौ (prāntau) | प्रान्तान् (prāntān) |
| Instrumental | प्रान्तेन (prāntena) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तैः (prāntaiḥ) |
| Dative | प्रान्ताय (prāntāya) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तेभ्यः (prāntebhyaḥ) |
| Ablative | प्रान्तात् (prāntāt) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तेभ्यः (prāntebhyaḥ) |
| Genitive | प्रान्तस्य (prāntasya) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तानाम् (prāntānām) |
| Locative | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तेषु (prānteṣu) |
| Neuter a-stem declension of प्रान्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्रान्तम् (prāntam) | ||
| Gen. sg. | प्रान्तस्य (prāntasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्रान्तम् (prāntam) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तानि (prāntāni) |
| Vocative | प्रान्त (prānta) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तानि (prāntāni) |
| Accusative | प्रान्तम् (prāntam) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तानि (prāntāni) |
| Instrumental | प्रान्तेन (prāntena) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तैः (prāntaiḥ) |
| Dative | प्रान्ता (prāntā) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तेभ्यः (prāntebhyaḥ) |
| Ablative | प्रान्तात् (prāntāt) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तेभ्यः (prāntebhyaḥ) |
| Genitive | प्रान्तस्य (prāntasya) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तानाम् (prāntānām) |
| Locative | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तेषु (prānteṣu) |
Adjective
प्रान्त • (prānta)
- dwelling near the boundaries
Declension
| Masculine a-stem declension of प्रान्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्रान्तः (prāntaḥ) | ||
| Gen. sg. | प्रान्तस्य (prāntasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्रान्तः (prāntaḥ) | प्रान्तौ (prāntau) | प्रान्ताः (prāntāḥ) |
| Vocative | प्रान्त (prānta) | प्रान्तौ (prāntau) | प्रान्ताः (prāntāḥ) |
| Accusative | प्रान्तम् (prāntam) | प्रान्तौ (prāntau) | प्रान्तान् (prāntān) |
| Instrumental | प्रान्तेन (prāntena) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तैः (prāntaiḥ) |
| Dative | प्रान्ताय (prāntāya) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तेभ्यः (prāntebhyaḥ) |
| Ablative | प्रान्तात् (prāntāt) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तेभ्यः (prāntebhyaḥ) |
| Genitive | प्रान्तस्य (prāntasya) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तानाम् (prāntānām) |
| Locative | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तेषु (prānteṣu) |
| Feminine ā-stem declension of प्रान्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्रान्ता (prāntā) | ||
| Gen. sg. | प्रान्तायाः (prāntāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्रान्ता (prāntā) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्ताः (prāntāḥ) |
| Vocative | प्रान्ते (prānte) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्ताः (prāntāḥ) |
| Accusative | प्रान्ताम् (prāntām) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्ताः (prāntāḥ) |
| Instrumental | प्रान्तया (prāntayā) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्ताभिः (prāntābhiḥ) |
| Dative | प्रान्तायै (prāntāyai) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्ताभ्यः (prāntābhyaḥ) |
| Ablative | प्रान्तायाः (prāntāyāḥ) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्ताभ्यः (prāntābhyaḥ) |
| Genitive | प्रान्तायाः (prāntāyāḥ) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तानाम् (prāntānām) |
| Locative | प्रान्तायाम् (prāntāyām) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तासु (prāntāsu) |
| Neuter a-stem declension of प्रान्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्रान्तम् (prāntam) | ||
| Gen. sg. | प्रान्तस्य (prāntasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्रान्तम् (prāntam) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तानि (prāntāni) |
| Vocative | प्रान्त (prānta) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तानि (prāntāni) |
| Accusative | प्रान्तम् (prāntam) | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तानि (prāntāni) |
| Instrumental | प्रान्तेन (prāntena) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तैः (prāntaiḥ) |
| Dative | प्रान्ता (prāntā) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तेभ्यः (prāntebhyaḥ) |
| Ablative | प्रान्तात् (prāntāt) | प्रान्ताभ्याम् (prāntābhyām) | प्रान्तेभ्यः (prāntebhyaḥ) |
| Genitive | प्रान्तस्य (prāntasya) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तानाम् (prāntānām) |
| Locative | प्रान्ते (prānte) | प्रान्तयोः (prāntayoḥ) | प्रान्तेषु (prānteṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0707