Definify.com
Definition 2024
बादाम
बादाम
Sanskrit
Noun
बादाम • (bādāma) m
- almond-tree
Declension
| Masculine a-stem declension of बादाम | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | बादामः (bādāmaḥ) | ||
| Gen. sg. | बादामस्य (bādāmasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | बादामः (bādāmaḥ) | बादामौ (bādāmau) | बादामाः (bādāmāḥ) |
| Vocative | बादाम (bādāma) | बादामौ (bādāmau) | बादामाः (bādāmāḥ) |
| Accusative | बादामम् (bādāmam) | बादामौ (bādāmau) | बादामान् (bādāmān) |
| Instrumental | बादामेन (bādāmena) | बादामाभ्याम् (bādāmābhyām) | बादामैः (bādāmaiḥ) |
| Dative | बादामाय (bādāmāya) | बादामाभ्याम् (bādāmābhyām) | बादामेभ्यः (bādāmebhyaḥ) |
| Ablative | बादामात् (bādāmāt) | बादामाभ्याम् (bādāmābhyām) | बादामेभ्यः (bādāmebhyaḥ) |
| Genitive | बादामस्य (bādāmasya) | बादामयोः (bādāmayoḥ) | बादामानाम् (bādāmānām) |
| Locative | बादामे (bādāme) | बादामयोः (bādāmayoḥ) | बादामेषु (bādāmeṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0727