Definify.com

Definition 2024


बोधिसत्त्व

बोधिसत्त्व

Sanskrit

Noun

बोधिसत्त्व (bodhi-sattva) m

  1. bodhisattva
  2. "one whose essence is perfect knowledge", one who is on the way to the attainment of perfect knowledge (i.e. a Buddhist saint) when he has only one birth to undergo before obtaining the state of a supreme Buddha and then nirvāṇa
  3. name of the principal Buddha of the present era (before he became a Buddha)
  4. name of a poet

Declension

Masculine a-stem declension of बोधिसत्त्व
Nom. sg. बोधिसत्त्वः (bodhisattvaḥ)
Gen. sg. बोधिसत्त्वस्य (bodhisattvasya)
Singular Dual Plural
Nominative बोधिसत्त्वः (bodhisattvaḥ) बोधिसत्त्वौ (bodhisattvau) बोधिसत्त्वाः (bodhisattvāḥ)
Vocative बोधिसत्त्व (bodhisattva) बोधिसत्त्वौ (bodhisattvau) बोधिसत्त्वाः (bodhisattvāḥ)
Accusative बोधिसत्त्वम् (bodhisattvam) बोधिसत्त्वौ (bodhisattvau) बोधिसत्त्वान् (bodhisattvān)
Instrumental बोधिसत्त्वेन (bodhisattvena) बोधिसत्त्वाभ्याम् (bodhisattvābhyām) बोधिसत्त्वैः (bodhisattvaiḥ)
Dative बोधिसत्त्वाय (bodhisattvāya) बोधिसत्त्वाभ्याम् (bodhisattvābhyām) बोधिसत्त्वेभ्यः (bodhisattvebhyaḥ)
Ablative बोधिसत्त्वात् (bodhisattvāt) बोधिसत्त्वाभ्याम् (bodhisattvābhyām) बोधिसत्त्वेभ्यः (bodhisattvebhyaḥ)
Genitive बोधिसत्त्वस्य (bodhisattvasya) बोधिसत्त्वयोः (bodhisattvayoḥ) बोधिसत्त्वानाम् (bodhisattvānām)
Locative बोधिसत्त्वे (bodhisattve) बोधिसत्त्वयोः (bodhisattvayoḥ) बोधिसत्त्वेषु (bodhisattveṣu)

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0734