Definify.com
Definition 2024
मन्दर
मन्दर
Sanskrit
Adjective
मन्दर • (mandara)
Declension
| Masculine a-stem declension of मन्दर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मन्दरः (mandaraḥ) | ||
| Gen. sg. | मन्दरस्य (mandarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मन्दरः (mandaraḥ) | मन्दरौ (mandarau) | मन्दराः (mandarāḥ) |
| Vocative | मन्दर (mandara) | मन्दरौ (mandarau) | मन्दराः (mandarāḥ) |
| Accusative | मन्दरम् (mandaram) | मन्दरौ (mandarau) | मन्दरान् (mandarān) |
| Instrumental | मन्दरेण (mandareṇa) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरैः (mandaraiḥ) |
| Dative | मन्दराय (mandarāya) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ) |
| Ablative | मन्दरात् (mandarāt) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ) |
| Genitive | मन्दरस्य (mandarasya) | मन्दरयोः (mandarayoḥ) | मन्दराणाम् (mandarāṇām) |
| Locative | मन्दरे (mandare) | मन्दरयोः (mandarayoḥ) | मन्दरेषु (mandareṣu) |
| Feminine ā-stem declension of मन्दर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मन्दरा (mandarā) | ||
| Gen. sg. | मन्दरायाः (mandarāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मन्दरा (mandarā) | मन्दरे (mandare) | मन्दराः (mandarāḥ) |
| Vocative | मन्दरे (mandare) | मन्दरे (mandare) | मन्दराः (mandarāḥ) |
| Accusative | मन्दराम् (mandarām) | मन्दरे (mandare) | मन्दराः (mandarāḥ) |
| Instrumental | मन्दरया (mandarayā) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दराभिः (mandarābhiḥ) |
| Dative | मन्दरायै (mandarāyai) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दराभ्यः (mandarābhyaḥ) |
| Ablative | मन्दरायाः (mandarāyāḥ) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दराभ्यः (mandarābhyaḥ) |
| Genitive | मन्दरायाः (mandarāyāḥ) | मन्दरयोः (mandarayoḥ) | मन्दराणाम् (mandarāṇām) |
| Locative | मन्दरायाम् (mandarāyām) | मन्दरयोः (mandarayoḥ) | मन्दरासु (mandarāsu) |
| Neuter a-stem declension of मन्दर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मन्दरम् (mandaram) | ||
| Gen. sg. | मन्दरस्य (mandarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मन्दरम् (mandaram) | मन्दरे (mandare) | मन्दराणि (mandarāṇi) |
| Vocative | मन्दर (mandara) | मन्दरे (mandare) | मन्दराणि (mandarāṇi) |
| Accusative | मन्दरम् (mandaram) | मन्दरे (mandare) | मन्दराणि (mandarāṇi) |
| Instrumental | मन्दरेण (mandareṇa) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरैः (mandaraiḥ) |
| Dative | मन्दरा (mandarā) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ) |
| Ablative | मन्दरात् (mandarāt) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ) |
| Genitive | मन्दरस्य (mandarasya) | मन्दरयोः (mandarayoḥ) | मन्दराणाम् (mandarāṇām) |
| Locative | मन्दरे (mandare) | मन्दरयोः (mandarayoḥ) | मन्दरेषु (mandareṣu) |
Noun
मन्दर • (mandara) m
- a pearl chain consisting of 8 or 16 strings
- name of a sacred mountain (the residence of various deities; it served the gods and Asuras for a churning-stick at the churning of the ocean for the recovery of the Amrita and thirteen other precious things lost during the deluge)
- heaven (= स्वर्ग (svarga); confer मेरु (meru))
- mirror
- a kind of metre
- name of a Brahmin
- name of a son of हिरण्यकशिपु (Hiraṇya-kaśipu)
- name of a विद्याधर (Vidyā-dhara)
- name of a tree of paradise or one of the 5 trees in Indra's heaven (= मन्दार (mandāra)); the coral tree
Declension
| Masculine a-stem declension of मन्दर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मन्दरः (mandaraḥ) | ||
| Gen. sg. | मन्दरस्य (mandarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मन्दरः (mandaraḥ) | मन्दरौ (mandarau) | मन्दराः (mandarāḥ) |
| Vocative | मन्दर (mandara) | मन्दरौ (mandarau) | मन्दराः (mandarāḥ) |
| Accusative | मन्दरम् (mandaram) | मन्दरौ (mandarau) | मन्दरान् (mandarān) |
| Instrumental | मन्दरेण (mandareṇa) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरैः (mandaraiḥ) |
| Dative | मन्दराय (mandarāya) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ) |
| Ablative | मन्दरात् (mandarāt) | मन्दराभ्याम् (mandarābhyām) | मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ) |
| Genitive | मन्दरस्य (mandarasya) | मन्दरयोः (mandarayoḥ) | मन्दराणाम् (mandarāṇām) |
| Locative | मन्दरे (mandare) | मन्दरयोः (mandarayoḥ) | मन्दरेषु (mandareṣu) |