Definify.com
Definition 2024
महात्मन्
महात्मन्
Sanskrit
Adjective
महात्मन् • (mahātman)
- (literally) having a great soul
- magnanimous, high-minded, noble
- eminent, distinguished
Declension
Singular | Dual | Plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculine/feminine | Neuter | Masculine/feminine | Neuter | Masculine/feminine | Neuter | |
Nominative | महात्मा | महात्म | महात्मानौ | महात्मनी | महात्मानः | महात्मानि |
Vocative | महात्मन् | |||||
Accusative | महात्मानम् | महात्मनः | ||||
Instrumental | महात्मना | महात्मभ्याम् | महात्मभिः | |||
Dative | महात्मने | महात्मभ्यः | ||||
Ablative | महात्मनः | |||||
Genitive | महात्मनोः | महात्मनाम् | ||||
Locative | महात्मनि | महात्मसु |