Definify.com
Definition 2024
वाण
वाण
Sanskrit
Noun
वाण • (vāṇa) m
- sound (Kir.)
- arrow
- music (especially of flutes, harps, etc.)
- (music) a harp with 100 strings (TS., Br., ŚrS.)
Declension
| Masculine a-stem declension of वाण | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वाणः (vāṇaḥ) | ||
| Gen. sg. | वाणस्य (vāṇasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वाणः (vāṇaḥ) | वाणौ (vāṇau) | वाणाः (vāṇāḥ) |
| Vocative | वाण (vāṇa) | वाणौ (vāṇau) | वाणाः (vāṇāḥ) |
| Accusative | वाणम् (vāṇam) | वाणौ (vāṇau) | वाणान् (vāṇān) |
| Instrumental | वाणेन (vāṇena) | वाणाभ्याम् (vāṇābhyām) | वाणैः (vāṇaiḥ) |
| Dative | वाणाय (vāṇāya) | वाणाभ्याम् (vāṇābhyām) | वाणेभ्यः (vāṇebhyaḥ) |
| Ablative | वाणात् (vāṇāt) | वाणाभ्याम् (vāṇābhyām) | वाणेभ्यः (vāṇebhyaḥ) |
| Genitive | वाणस्य (vāṇasya) | वाणयोः (vāṇayoḥ) | वाणानाम् (vāṇānām) |
| Locative | वाणे (vāṇe) | वाणयोः (vāṇayoḥ) | वाणेषु (vāṇeṣu) |
Noun
वाण • (vāṇa) n
- the sound of a particular small hand-drum (L.)
Declension
| Neuter a-stem declension of वाण | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वाणम् (vāṇam) | ||
| Gen. sg. | वाणस्य (vāṇasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वाणम् (vāṇam) | वाणे (vāṇe) | वाणानि (vāṇāni) |
| Vocative | वाण (vāṇa) | वाणे (vāṇe) | वाणानि (vāṇāni) |
| Accusative | वाणम् (vāṇam) | वाणे (vāṇe) | वाणानि (vāṇāni) |
| Instrumental | वाणेन (vāṇena) | वाणाभ्याम् (vāṇābhyām) | वाणैः (vāṇaiḥ) |
| Dative | वाणा (vāṇā) | वाणाभ्याम् (vāṇābhyām) | वाणेभ्यः (vāṇebhyaḥ) |
| Ablative | वाणात् (vāṇāt) | वाणाभ्याम् (vāṇābhyām) | वाणेभ्यः (vāṇebhyaḥ) |
| Genitive | वाणस्य (vāṇasya) | वाणयोः (vāṇayoḥ) | वाणानाम् (vāṇānām) |
| Locative | वाणे (vāṇe) | वाणयोः (vāṇayoḥ) | वाणेषु (vāṇeṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0939