Definify.com
Definition 2024
वाणिज
वाणिज
See also: वणिज्
Sanskrit
Alternative forms
- बाणिज (bāṇija) (bāṇijá)
Noun
वाणिज • (vāṇijá) m
Declension
Masculine a-stem declension of वाणिज | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | वाणिजः (vāṇijaḥ) | ||
Gen. sg. | वाणिजस्य (vāṇijasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वाणिजः (vāṇijaḥ) | वाणिजौ (vāṇijau) | वाणिजाः (vāṇijāḥ) |
Vocative | वाणिज (vāṇija) | वाणिजौ (vāṇijau) | वाणिजाः (vāṇijāḥ) |
Accusative | वाणिजम् (vāṇijam) | वाणिजौ (vāṇijau) | वाणिजान् (vāṇijān) |
Instrumental | वाणिजेन (vāṇijena) | वाणिजाभ्याम् (vāṇijābhyām) | वाणिजैः (vāṇijaiḥ) |
Dative | वाणिजाय (vāṇijāya) | वाणिजाभ्याम् (vāṇijābhyām) | वाणिजेभ्यः (vāṇijebhyaḥ) |
Ablative | वाणिजात् (vāṇijāt) | वाणिजाभ्याम् (vāṇijābhyām) | वाणिजेभ्यः (vāṇijebhyaḥ) |
Genitive | वाणिजस्य (vāṇijasya) | वाणिजयोः (vāṇijayoḥ) | वाणिजानाम् (vāṇijānām) |
Locative | वाणिजे (vāṇije) | वाणिजयोः (vāṇijayoḥ) | वाणिजेषु (vāṇijeṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0939