Definify.com
Definition 2024
वृत्र
वृत्र
Sanskrit
Noun
वृत्र • (vṛtrá) m, n
- "coverer, investor, restrainer", an enemy, foe, hostile host
Declension
Masculine a-stem declension of वृत्र | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | वृत्रः (vṛtraḥ) | ||
Gen. sg. | वृत्रस्य (vṛtrasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वृत्रः (vṛtraḥ) | वृत्रौ (vṛtrau) | वृत्राः (vṛtrāḥ) |
Vocative | वृत्र (vṛtra) | वृत्रौ (vṛtrau) | वृत्राः (vṛtrāḥ) |
Accusative | वृत्रम् (vṛtram) | वृत्रौ (vṛtrau) | वृत्रान् (vṛtrān) |
Instrumental | वृत्रेण (vṛtreṇa) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रैः (vṛtraiḥ) |
Dative | वृत्राय (vṛtrāya) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ) |
Ablative | वृत्रात् (vṛtrāt) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ) |
Genitive | वृत्रस्य (vṛtrasya) | वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) | वृत्राणाम् (vṛtrāṇām) |
Locative | वृत्रे (vṛtre) | वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) | वृत्रेषु (vṛtreṣu) |
Neuter a-stem declension of वृत्र | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | वृत्रम् (vṛtram) | ||
Gen. sg. | वृत्रस्य (vṛtrasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वृत्रम् (vṛtram) | वृत्रे (vṛtre) | वृत्राणि (vṛtrāṇi) |
Vocative | वृत्र (vṛtra) | वृत्रे (vṛtre) | वृत्राणि (vṛtrāṇi) |
Accusative | वृत्रम् (vṛtram) | वृत्रे (vṛtre) | वृत्राणि (vṛtrāṇi) |
Instrumental | वृत्रेण (vṛtreṇa) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रैः (vṛtraiḥ) |
Dative | वृत्रा (vṛtrā) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ) |
Ablative | वृत्रात् (vṛtrāt) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ) |
Genitive | वृत्रस्य (vṛtrasya) | वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) | वृत्राणाम् (vṛtrāṇām) |
Locative | वृत्रे (vṛtre) | वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) | वृत्रेषु (vṛtreṣu) |
Noun
वृत्र • (vṛtrá) m
- a thunder-cloud
- darkness
- a wheel
- a mountain
- name of a particular mountain
- a stone
- name of Indra (?)
Declension
Masculine a-stem declension of वृत्र | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | वृत्रः (vṛtraḥ) | ||
Gen. sg. | वृत्रस्य (vṛtrasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वृत्रः (vṛtraḥ) | वृत्रौ (vṛtrau) | वृत्राः (vṛtrāḥ) |
Vocative | वृत्र (vṛtra) | वृत्रौ (vṛtrau) | वृत्राः (vṛtrāḥ) |
Accusative | वृत्रम् (vṛtram) | वृत्रौ (vṛtrau) | वृत्रान् (vṛtrān) |
Instrumental | वृत्रेण (vṛtreṇa) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रैः (vṛtraiḥ) |
Dative | वृत्राय (vṛtrāya) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ) |
Ablative | वृत्रात् (vṛtrāt) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ) |
Genitive | वृत्रस्य (vṛtrasya) | वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) | वृत्राणाम् (vṛtrāṇām) |
Locative | वृत्रे (vṛtre) | वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) | वृत्रेषु (vṛtreṣu) |
Noun
वृत्र • (vṛtrá) n
- wealth
- sound, noise
Declension
Neuter a-stem declension of वृत्र | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | वृत्रम् (vṛtram) | ||
Gen. sg. | वृत्रस्य (vṛtrasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वृत्रम् (vṛtram) | वृत्रे (vṛtre) | वृत्राणि (vṛtrāṇi) |
Vocative | वृत्र (vṛtra) | वृत्रे (vṛtre) | वृत्राणि (vṛtrāṇi) |
Accusative | वृत्रम् (vṛtram) | वृत्रे (vṛtre) | वृत्राणि (vṛtrāṇi) |
Instrumental | वृत्रेण (vṛtreṇa) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रैः (vṛtraiḥ) |
Dative | वृत्रा (vṛtrā) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ) |
Ablative | वृत्रात् (vṛtrāt) | वृत्राभ्याम् (vṛtrābhyām) | वृत्रेभ्यः (vṛtrebhyaḥ) |
Genitive | वृत्रस्य (vṛtrasya) | वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) | वृत्राणाम् (vṛtrāṇām) |
Locative | वृत्रे (vṛtre) | वृत्रयोः (vṛtrayoḥ) | वृत्रेषु (vṛtreṣu) |
Proper noun
वृत्र • (Vṛtrá) m