Definify.com
Definition 2024
शृकाल
शृकाल
Sanskrit
Alternative forms
Noun
शृकाल • (śṛkāla) m
Declension
Masculine a-stem declension of शृकाल | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | शृकालः (śṛkālaḥ) | ||
Gen. sg. | शृकालस्य (śṛkālasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | शृकालः (śṛkālaḥ) | शृकालौ (śṛkālau) | शृकालाः (śṛkālāḥ) |
Vocative | शृकाल (śṛkāla) | शृकालौ (śṛkālau) | शृकालाः (śṛkālāḥ) |
Accusative | शृकालम् (śṛkālam) | शृकालौ (śṛkālau) | शृकालान् (śṛkālān) |
Instrumental | शृकालेन (śṛkālena) | शृकालाभ्याम् (śṛkālābhyām) | शृकालैः (śṛkālaiḥ) |
Dative | शृकालाय (śṛkālāya) | शृकालाभ्याम् (śṛkālābhyām) | शृकालेभ्यः (śṛkālebhyaḥ) |
Ablative | शृकालात् (śṛkālāt) | शृकालाभ्याम् (śṛkālābhyām) | शृकालेभ्यः (śṛkālebhyaḥ) |
Genitive | शृकालस्य (śṛkālasya) | शृकालयोः (śṛkālayoḥ) | शृकालानाम् (śṛkālānām) |
Locative | शृकाले (śṛkāle) | शृकालयोः (śṛkālayoḥ) | शृकालेषु (śṛkāleṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1245