Definify.com

Definition 2024


संतोष

संतोष

Hindi

Noun

संतोष (santoṣ) m

  1. satisfaction, contentment

Sanskrit

Noun

संतोष (saṃtoṣa) m

  1. satisfaction, contentment
  2. delight, joy, pleasure

Declension

Masculine a-stem declension of संतोष
Nom. sg. संतोषः (saṃtoṣaḥ)
Gen. sg. संतोषस्य (saṃtoṣasya)
Singular Dual Plural
Nominative संतोषः (saṃtoṣaḥ) संतोषौ (saṃtoṣau) संतोषाः (saṃtoṣāḥ)
Vocative संतोष (saṃtoṣa) संतोषौ (saṃtoṣau) संतोषाः (saṃtoṣāḥ)
Accusative संतोषम् (saṃtoṣam) संतोषौ (saṃtoṣau) संतोषान् (saṃtoṣān)
Instrumental संतोषेन (saṃtoṣena) संतोषाभ्याम् (saṃtoṣābhyām) संतोषैः (saṃtoṣaiḥ)
Dative संतोषाय (saṃtoṣāya) संतोषाभ्याम् (saṃtoṣābhyām) संतोषेभ्यः (saṃtoṣebhyaḥ)
Ablative संतोषात् (saṃtoṣāt) संतोषाभ्याम् (saṃtoṣābhyām) संतोषेभ्यः (saṃtoṣebhyaḥ)
Genitive संतोषस्य (saṃtoṣasya) संतोषयोः (saṃtoṣayoḥ) संतोषानाम् (saṃtoṣānām)
Locative संतोषे (saṃtoṣe) संतोषयोः (saṃtoṣayoḥ) संतोषेषु (saṃtoṣeṣu)

Descendants

  • Hindi: संतोष (santoṣ)
  • Malay: sentosa
  • Pali: santosa
  • Punjabi: ਸੰਤੋਖ (santokh)
  • Thai: สันโดษ (săndṑt)