Definify.com
Definition 2024
समवाय
समवाय
Sanskrit
Noun
समवाय • (samavāya) m
- coming together, contact, congress, crowd (GṛS., Gaut., Mn.)
- conjunction of heavenly bodies (MBh., VarBṛS.)
- collision (ŚrS., Gaut., Sarvad.)
- perpetual union, logically inseparable relationship (Kap., Jaim., IW.)
- duration (MBh.)
Declension
| Masculine a-stem declension of समवाय | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | समवायः (samavāyaḥ) | ||
| Gen. sg. | समवायस्य (samavāyasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | समवायः (samavāyaḥ) | समवायौ (samavāyau) | समवायाः (samavāyāḥ) |
| Vocative | समवाय (samavāya) | समवायौ (samavāyau) | समवायाः (samavāyāḥ) |
| Accusative | समवायम् (samavāyam) | समवायौ (samavāyau) | समवायान् (samavāyān) |
| Instrumental | समवायेन (samavāyena) | समवायाभ्याम् (samavāyābhyām) | समवायैः (samavāyaiḥ) |
| Dative | समवायाय (samavāyāya) | समवायाभ्याम् (samavāyābhyām) | समवायेभ्यः (samavāyebhyaḥ) |
| Ablative | समवायात् (samavāyāt) | समवायाभ्याम् (samavāyābhyām) | समवायेभ्यः (samavāyebhyaḥ) |
| Genitive | समवायस्य (samavāyasya) | समवाययोः (samavāyayoḥ) | समवायानाम् (samavāyānām) |
| Locative | समवाये (samavāye) | समवाययोः (samavāyayoḥ) | समवायेषु (samavāyeṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1157