Definify.com
Definition 2024
सर्म
सर्म
Sanskrit
Noun
सर्म • (sárma) m
- going, running, flowing
- RV 1.80.5d
- इन्द्रो वर्त्रस्य दोधतः सानुं वज्रेण हीळितः |
- अभिक्रम्याव जिघ्नते.अपः सर्माय चोदयन्न् अनु स्वराज्यम् ||
- indro vṛtrasya dodhataḥ sānuṃ vajreṇa hīḷitaḥ |
- abhikramyāva jighnate.apaḥ sarmāya codayannarcann ánu svarâjyam ||
- The wrathful Indra with his bolt of thunder rushing on the foe,
- Smote fierce on trembling Vṛtra's back, and loosed the waters free to run, lauding his own imperial sway.
- RV 1.80.5d
Declension
| Masculine a-stem declension of सर्म | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सर्मः (sarmaḥ) | ||
| Gen. sg. | सर्मस्य (sarmasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सर्मः (sarmaḥ) | सर्मौ (sarmau) | सर्माः (sarmāḥ) |
| Vocative | सर्म (sarma) | सर्मौ (sarmau) | सर्माः (sarmāḥ) |
| Accusative | सर्मम् (sarmam) | सर्मौ (sarmau) | सर्मान् (sarmān) |
| Instrumental | सर्मेण (sarmeṇa) | सर्माभ्याम् (sarmābhyām) | सर्मैः (sarmaiḥ) |
| Dative | सर्माय (sarmāya) | सर्माभ्याम् (sarmābhyām) | सर्मेभ्यः (sarmebhyaḥ) |
| Ablative | सर्मात् (sarmāt) | सर्माभ्याम् (sarmābhyām) | सर्मेभ्यः (sarmebhyaḥ) |
| Genitive | सर्मस्य (sarmasya) | सर्मयोः (sarmayoḥ) | सर्माणाम् (sarmāṇām) |
| Locative | सर्मे (sarme) | सर्मयोः (sarmayoḥ) | सर्मेषु (sarmeṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1183