Definify.com
Definition 2024
सुम्न
सुम्न
Sanskrit
Adjective
सुम्न • (sumná)
- benevolent, kind, gracious, favourable (RV. x, 5, 3; 7)
Declension
Masculine a-stem declension of सुम्न | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | सुम्नः (sumnaḥ) | ||
Gen. sg. | सुम्नस्य (sumnasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सुम्नः (sumnaḥ) | सुम्नौ (sumnau) | सुम्नाः (sumnāḥ) |
Vocative | सुम्न (sumna) | सुम्नौ (sumnau) | सुम्नाः (sumnāḥ) |
Accusative | सुम्नम् (sumnam) | सुम्नौ (sumnau) | सुम्नान् (sumnān) |
Instrumental | सुम्नेन (sumnena) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नैः (sumnaiḥ) |
Dative | सुम्नाय (sumnāya) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नेभ्यः (sumnebhyaḥ) |
Ablative | सुम्नात् (sumnāt) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नेभ्यः (sumnebhyaḥ) |
Genitive | सुम्नस्य (sumnasya) | सुम्नयोः (sumnayoḥ) | सुम्नानाम् (sumnānām) |
Locative | सुम्ने (sumne) | सुम्नयोः (sumnayoḥ) | सुम्नेषु (sumneṣu) |
Feminine ā-stem declension of सुम्न | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | सुम्ना (sumnā) | ||
Gen. sg. | सुम्नायाः (sumnāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सुम्ना (sumnā) | सुम्ने (sumne) | सुम्नाः (sumnāḥ) |
Vocative | सुम्ने (sumne) | सुम्ने (sumne) | सुम्नाः (sumnāḥ) |
Accusative | सुम्नाम् (sumnām) | सुम्ने (sumne) | सुम्नाः (sumnāḥ) |
Instrumental | सुम्नया (sumnayā) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नाभिः (sumnābhiḥ) |
Dative | सुम्नायै (sumnāyai) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नाभ्यः (sumnābhyaḥ) |
Ablative | सुम्नायाः (sumnāyāḥ) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नाभ्यः (sumnābhyaḥ) |
Genitive | सुम्नायाः (sumnāyāḥ) | सुम्नयोः (sumnayoḥ) | सुम्नानाम् (sumnānām) |
Locative | सुम्नायाम् (sumnāyām) | सुम्नयोः (sumnayoḥ) | सुम्नासु (sumnāsu) |
Neuter a-stem declension of सुम्न | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | सुम्नम् (sumnam) | ||
Gen. sg. | सुम्नस्य (sumnasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सुम्नम् (sumnam) | सुम्ने (sumne) | सुम्नानि (sumnāni) |
Vocative | सुम्न (sumna) | सुम्ने (sumne) | सुम्नानि (sumnāni) |
Accusative | सुम्नम् (sumnam) | सुम्ने (sumne) | सुम्नानि (sumnāni) |
Instrumental | सुम्नेन (sumnena) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नैः (sumnaiḥ) |
Dative | सुम्ना (sumnā) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नेभ्यः (sumnebhyaḥ) |
Ablative | सुम्नात् (sumnāt) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नेभ्यः (sumnebhyaḥ) |
Genitive | सुम्नस्य (sumnasya) | सुम्नयोः (sumnayoḥ) | सुम्नानाम् (sumnānām) |
Locative | सुम्ने (sumne) | सुम्नयोः (sumnayoḥ) | सुम्नेषु (sumneṣu) |
Noun
सुम्न • (sumná) n
- benevolence, favour, grace (RV., TS.)
- devotion, prayer, hymn (RV.)
- satisfaction, peace, joy, happiness (RV.)
- name of various sāmans (ĀrshBr.)
Declension
Neuter a-stem declension of सुम्न | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | सुम्नम् (sumnam) | ||
Gen. sg. | सुम्नस्य (sumnasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सुम्नम् (sumnam) | सुम्ने (sumne) | सुम्नानि (sumnāni) |
Vocative | सुम्न (sumna) | सुम्ने (sumne) | सुम्नानि (sumnāni) |
Accusative | सुम्नम् (sumnam) | सुम्ने (sumne) | सुम्नानि (sumnāni) |
Instrumental | सुम्नेन (sumnena) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नैः (sumnaiḥ) |
Dative | सुम्ना (sumnā) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नेभ्यः (sumnebhyaḥ) |
Ablative | सुम्नात् (sumnāt) | सुम्नाभ्याम् (sumnābhyām) | सुम्नेभ्यः (sumnebhyaḥ) |
Genitive | सुम्नस्य (sumnasya) | सुम्नयोः (sumnayoḥ) | सुम्नानाम् (sumnānām) |
Locative | सुम्ने (sumne) | सुम्नयोः (sumnayoḥ) | सुम्नेषु (sumneṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1231