Definify.com
Definition 2024
सूक्त
सूक्त
Sanskrit
Adjective
सूक्त • (sūkta)
- well spoken or recited
- eloquent
Declension
| Masculine a-stem declension of सूक्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सूक्तः (sūktaḥ) | ||
| Gen. sg. | सूक्तस्य (sūktasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूक्तः (sūktaḥ) | सूक्तौ (sūktau) | सूक्ताः (sūktāḥ) |
| Vocative | सूक्त (sūkta) | सूक्तौ (sūktau) | सूक्ताः (sūktāḥ) |
| Accusative | सूक्तम् (sūktam) | सूक्तौ (sūktau) | सूक्तान् (sūktān) |
| Instrumental | सूक्तेन (sūktena) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तैः (sūktaiḥ) |
| Dative | सूक्ताय (sūktāya) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तेभ्यः (sūktebhyaḥ) |
| Ablative | सूक्तात् (sūktāt) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तेभ्यः (sūktebhyaḥ) |
| Genitive | सूक्तस्य (sūktasya) | सूक्तयोः (sūktayoḥ) | सूक्तानाम् (sūktānām) |
| Locative | सूक्ते (sūkte) | सूक्तयोः (sūktayoḥ) | सूक्तेषु (sūkteṣu) |
| Feminine ā-stem declension of सूक्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सूक्ता (sūktā) | ||
| Gen. sg. | सूक्तायाः (sūktāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूक्ता (sūktā) | सूक्ते (sūkte) | सूक्ताः (sūktāḥ) |
| Vocative | सूक्ते (sūkte) | सूक्ते (sūkte) | सूक्ताः (sūktāḥ) |
| Accusative | सूक्ताम् (sūktām) | सूक्ते (sūkte) | सूक्ताः (sūktāḥ) |
| Instrumental | सूक्तया (sūktayā) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्ताभिः (sūktābhiḥ) |
| Dative | सूक्तायै (sūktāyai) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्ताभ्यः (sūktābhyaḥ) |
| Ablative | सूक्तायाः (sūktāyāḥ) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्ताभ्यः (sūktābhyaḥ) |
| Genitive | सूक्तायाः (sūktāyāḥ) | सूक्तयोः (sūktayoḥ) | सूक्तानाम् (sūktānām) |
| Locative | सूक्तायाम् (sūktāyām) | सूक्तयोः (sūktayoḥ) | सूक्तासु (sūktāsu) |
| Neuter a-stem declension of सूक्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सूक्तम् (sūktam) | ||
| Gen. sg. | सूक्तस्य (sūktasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूक्तम् (sūktam) | सूक्ते (sūkte) | सूक्तानि (sūktāni) |
| Vocative | सूक्त (sūkta) | सूक्ते (sūkte) | सूक्तानि (sūktāni) |
| Accusative | सूक्तम् (sūktam) | सूक्ते (sūkte) | सूक्तानि (sūktāni) |
| Instrumental | सूक्तेन (sūktena) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तैः (sūktaiḥ) |
| Dative | सूक्ता (sūktā) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तेभ्यः (sūktebhyaḥ) |
| Ablative | सूक्तात् (sūktāt) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तेभ्यः (sūktebhyaḥ) |
| Genitive | सूक्तस्य (sūktasya) | सूक्तयोः (sūktayoḥ) | सूक्तानाम् (sūktānām) |
| Locative | सूक्ते (sūkte) | सूक्तयोः (sūktayoḥ) | सूक्तेषु (sūkteṣu) |
Noun
सूक्त • (sūkta) n
- good speech
- wise saying
- song of praise
- a Vedic hymn
Declension
| Neuter a-stem declension of सूक्त | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सूक्तम् (sūktam) | ||
| Gen. sg. | सूक्तस्य (sūktasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सूक्तम् (sūktam) | सूक्ते (sūkte) | सूक्तानि (sūktāni) |
| Vocative | सूक्त (sūkta) | सूक्ते (sūkte) | सूक्तानि (sūktāni) |
| Accusative | सूक्तम् (sūktam) | सूक्ते (sūkte) | सूक्तानि (sūktāni) |
| Instrumental | सूक्तेन (sūktena) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तैः (sūktaiḥ) |
| Dative | सूक्ता (sūktā) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तेभ्यः (sūktebhyaḥ) |
| Ablative | सूक्तात् (sūktāt) | सूक्ताभ्याम् (sūktābhyām) | सूक्तेभ्यः (sūktebhyaḥ) |
| Genitive | सूक्तस्य (sūktasya) | सूक्तयोः (sūktayoḥ) | सूक्तानाम् (sūktānām) |
| Locative | सूक्ते (sūkte) | सूक्तयोः (sūktayoḥ) | सूक्तेषु (sūkteṣu) |