Thai

Noun

ข้า • ‎(kâa)

1. (archaic) citizen.
2. attendant; retainer; or servant.
3. slave.

Derived terms

Pronoun

ข้า • ‎(kâa)

1. (dated) a first person pronoun, used when addressing a person of equal or lower status.
   • ธนัชชา ศักดิ์สยามกุล, สโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด:

     ทาสในกระจกวิเศษ จงมาจากสุดแดนดิน ข้าเรียกเจ้าจากลมและรัตติกาล จงพูด‎

     tâat nai grà-jòk wí-sèet jong maa jàak sùt dɛɛn-din kâa rîiak jâo jâak lom lɛ́ rát-dtì-gaan jong pûut

     Slave in the magic mirror, come from the farthest space, through wind and darkness I summon thee. Speak!

   • 2001, สุธี แสงเสรีชน, ทายาทอสูร:

     ข้าเลือกเจ้าไว้ เจ้าคือทายาทคนต่อไป‎

     kâa lʉ̂ʉak jâo wái · jâo kʉʉ taa-yâat kon dtɔ̀ɔ bpai

     I have chosen thee. Thou art the next successor of mine.

Usage notes

• Often used with the second person pronoun เจ้า ‎(jâo) or เอ็ง ‎(eng).