Definify.com
Definition 2024
บัณฑิต
บัณฑิต
Thai
Noun
บัณฑิต • (ban-dìt)
- (education) bachelor (person holding a bachelor's degree).
- scholar; learned man; wise man.
- 2000, สถาบันภาษาไทย กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ, ประชุมโคลงโลกนิติ, สถาบันภาษาไทย กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ, ISBN 9742688192, page 76:
- คนพาลยังไป่รู้ ชาญชิด ไปสู่หาบัณฑิต ค่ำเช้า แสดงธรรมว่าเนืองนิตย์ ฤๅซาบ ใจนา คือจวักตักเข้า ห่อนรู้รสแกง
- kon paan yan bpài rúu · chaan chít · bpai sùu hǎa ban-dìt · kâm cháao · sà-dɛɛng tam wâa nʉʉang-nít · rʉʉ sâap · jai naa · kʉʉ jà-wàk dtàk kâao · hɔ̀n rúu rót gɛɛng
- Should a fool attend a wise man days and nights, he will not perceive any word of wisdom declared unto him by the wise man, just as a ladle cannot perceive the flavour of the curry gravy.
- คนพาลยังไป่รู้ ชาญชิด ไปสู่หาบัณฑิต ค่ำเช้า แสดงธรรมว่าเนืองนิตย์ ฤๅซาบ ใจนา คือจวักตักเข้า ห่อนรู้รสแกง
- 2000, สถาบันภาษาไทย กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ, ประชุมโคลงโลกนิติ, สถาบันภาษาไทย กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ, ISBN 9742688192, page 76:
Derived terms
- ดุษฎีบัณฑิต (dùt-sà-dii-ban-dìt)
- เนติบัณฑิต (nee-dtì-ban-dìt)
- มหาบัณฑิต (má-hǎa-ban-dìt)
- ราชบัณฑิต
Related terms
- ดุษฎีบัณฑิต (dùt-sà-dii-ban-dìt, “doctor”)
- มหาบัณฑิต (má-hǎa-ban-dìt, “master”)