Definify.com
Definition 2024
შური
შური
Georgian
Noun
შური • (šuri) (uncountable)
Usage notes
Sulkhan-Saba Orbeliani defines like that: მწუხარებაჲ სხვისა კეთილსა ზედა.
Inflection
Declension of შური (see Georgian declension)
singular | plural | archaic plural | |
---|---|---|---|
nominative | შური | ||
ergative | შურმა | ||
dative | შურს(ა) | ||
genitive | შურის(ა) | ||
instrumental | შურით(ა) | ||
adverbial | შურად(ა) | ||
vocative | შურო | ||
Notes: archaic plurals might not exist. |
Postpositional inflection of შური (see Georgian postpositions)
postpositions taking a dative case | singular | plural |
---|---|---|
-ზე (on - ) | შურზე | |
-თან (near - ) | შურთან | |
-ში (in - ) | შურში | |
-ვით (like a - ) | შურივით | |
postpositions taking a genitive case | singular | plural |
-თვის (for - ) | შურისთვის | |
-ებრ (like a - ) | შურისებრ | |
-კენ (towards - ) | შურისკენ | |
-გან (from/of - ) | შურისგან | |
postpositions taking an instrumental case | singular | plural |
-დან (from / since - ) | შურიდან | |
-ურთ (together with - ) | შურითურთ | |
postpositions taking an adverbial case | singular | plural |
-მდე (up to - ) | შურამდე |
Derived terms
- შურს (šurs)
- შურიანი (šuriani)
- შურიანობა (šurianoba)
- შურისგება (šurisgeba)
- შურისძიება (šurisʒieba)
- შურისმაძიებელი (šurismaʒiebeli)
- შურისმგებელი (šurismgebeli)
- საშური (sašuri), შესაშური (šesašuri), საშურველი (sašurveli)
- შეაშურა (šeašura), შეშურება (šešureba)
- მოშურნე (mošurne)
- უშურველი (ušurveli)
- შურის თვალით უყურებს (šuris tvalit uq̇urebs)
- შურს იძიებს (šurs iʒiebs)