Definify.com
Definition 2024
ἀγκάλη
ἀγκάλη
See also: αγκάλη
Ancient Greek
Noun
ἀγκάλη • (ankálē) f (genitive ἀγκάλης); first declension
- the bent arm
- 400 BCE – 300 BCE, Timocles, Collected Works 7.4
- (figuratively) anything closely enfolding
- 400 BCE – 300 BCE, Nausicrates, Collected Works 1.3
Inflection
First declension of ἀγκάλη, ἀγκάλης
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἀγκάλη | ἀγκάλᾱ | ἀγκάλαι |
Genitive | ἀγκάλης | ἀγκάλαιν | ἀγκαλῶν |
Dative | ἀγκάλῃ | ἀγκάλαιν | ἀγκάλαις |
Accusative | ἀγκάλην | ἀγκάλᾱ | ἀγκάλᾱς |
Vocative | ἀγκάλη | ἀγκάλᾱ | ἀγκάλαι |
References
- ἀγκάλη in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀγκάλη in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀγκάλη» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀγκάλη» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G43”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979