Definify.com
Definition 2024
ἀθλητικός
ἀθλητικός
See also: αθλητικός
Ancient Greek
Adjective
ᾱ̓θλητῐκός • (āthlētikós) m (feminine ᾱ̓θλητῐκή, neuter ᾱ̓θλητῐκόν); first/second declension
- of or for an athlete, athletic
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
Nominative | ᾱ̓θλητῐκός | ᾱ̓θλητῐκή | ᾱ̓θλητῐκόν | ᾱ̓θλητῐκώ | ᾱ̓θλητῐκᾱ́ | ᾱ̓θλητῐκώ | ᾱ̓θλητῐκοί | ᾱ̓θλητῐκαί | ᾱ̓θλητῐκᾰ́ | ||||
Genitive | ᾱ̓θλητῐκοῦ | ᾱ̓θλητῐκῆς | ᾱ̓θλητῐκοῦ | ᾱ̓θλητῐκοῖν | ᾱ̓θλητῐκαῖν | ᾱ̓θλητῐκοῖν | ᾱ̓θλητῐκῶν | ᾱ̓θλητῐκῶν | ᾱ̓θλητῐκῶν | ||||
Dative | ᾱ̓θλητῐκῷ | ᾱ̓θλητῐκῇ | ᾱ̓θλητῐκῷ | ᾱ̓θλητῐκοῖν | ᾱ̓θλητῐκαῖν | ᾱ̓θλητῐκοῖν | ᾱ̓θλητῐκοῖς | ᾱ̓θλητῐκαῖς | ᾱ̓θλητῐκοῖς | ||||
Accusative | ᾱ̓θλητῐκόν | ᾱ̓θλητῐκήν | ᾱ̓θλητῐκόν | ᾱ̓θλητῐκώ | ᾱ̓θλητῐκᾱ́ | ᾱ̓θλητῐκώ | ᾱ̓θλητῐκούς | ᾱ̓θλητῐκᾱ́ς | ᾱ̓θλητῐκᾰ́ | ||||
Vocative | ᾱ̓θλητῐκέ | ᾱ̓θλητῐκή | ᾱ̓θλητῐκόν | ᾱ̓θλητῐκώ | ᾱ̓θλητῐκᾱ́ | ᾱ̓θλητῐκώ | ᾱ̓θλητῐκοί | ᾱ̓θλητῐκαί | ᾱ̓θλητῐκᾰ́ | ||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
ᾱ̓θλητῐκῶς | ᾱ̓θλητῐκώτερος | ᾱ̓θλητῐκώτᾰτος | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. |
Descendants
- Greek: αθλητικός (athlitikós)
- Latin: āthlēticus
- English: athletic
References
ἀθλητικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press