Definify.com
Definition 2024
ἀναγιγνωσκόμενος
ἀναγιγνωσκόμενος
Ancient Greek
Participle
ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενος • (anagignōskómenos)
- present mediopassive participle of ἀναγιγνώσκω (anagignṓskō)
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
| Nominative | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενος | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένη | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενον | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένω | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένᾱ | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένω | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενοι | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμεναι | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενᾰ | ||||
| Genitive | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένου | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένης | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένου | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένοιν | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομέναιν | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένοιν | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένων | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένων | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένων | ||||
| Dative | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένῳ | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένῃ | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένῳ | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένοιν | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομέναιν | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένοιν | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένοις | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομέναις | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένοις | ||||
| Accusative | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενον | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένην | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενον | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένω | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένᾱ | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένω | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένους | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένᾱς | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενᾰ | ||||
| Vocative | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενε | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένη | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενον | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένω | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένᾱ | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένω | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενοι | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμεναι | ᾰ̓νᾰγιγνωσκόμενᾰ | ||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| ᾰ̓νᾰγιγνωσκομένως | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομενώτερος | ᾰ̓νᾰγιγνωσκομενώτᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||