Definify.com
Definition 2024
ἀφορίζω
ἀφορίζω
See also: αφορίζω
Ancient Greek
Verb
ἀφορίζω • (aphorízō)
- I mark off boundary
- (middle voice) I mark off for myself
- I border on
- I determine, define
- Epicr. 11.13
- I separate, distinguish
- I finish
- I grant as a special gift
- (with accusative of person) I set apart
- I banish
- I separate
- New Testament, Acts of the Apostles 19.9
- I cast out, excommunicate
- I appoint, ordain
- New Testament, Acts of the Apostles 13.2
- New Testament, Epistle to the Galatians 1.15
- New Testament, Epistle to the Romans 1.1
-
- I banish
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀφορῐ́ζω | ἀφορῐ́ζεις | ἀφορῐ́ζει | ἀφορῐ́ζετον | ἀφορῐ́ζετον | ἀφορῐ́ζομεν | ἀφορῐ́ζετε | ἀφορῐ́ζουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἀφορῐ́ζω | ἀφορῐ́ζῃς | ἀφορῐ́ζῃ | ἀφορῐ́ζητον | ἀφορῐ́ζητον | ἀφορῐ́ζωμεν | ἀφορῐ́ζητε | ἀφορῐ́ζωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀφορῐ́ζοιμῐ | ἀφορῐ́ζοις | ἀφορῐ́ζοι | ἀφορῐ́ζοιτον | ἀφορῐζοίτην | ἀφορῐ́ζοιμεν | ἀφορῐ́ζοιτε | ἀφορῐ́ζοιεν | |||||
imperative | ἀφόρῐζε | ἀφορῐζέτω | ἀφορῐ́ζετον | ἀφορῐζέτων | ἀφορῐ́ζετε | ἀφορῐζόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἀφορῐ́ζομαι | ἀφορῐ́ζῃ, ἀφορῐ́ζει |
ἀφορῐ́ζεται | ἀφορῐ́ζεσθον | ἀφορῐ́ζεσθον | ἀφορῐζόμεθᾰ | ἀφορῐ́ζεσθε | ἀφορῐ́ζονται | ||||
subjunctive | ἀφορῐ́ζωμαι | ἀφορῐ́ζῃ | ἀφορῐ́ζηται | ἀφορῐ́ζησθον | ἀφορῐ́ζησθον | ἀφορῐζώμεθᾰ | ἀφορῐ́ζησθε | ἀφορῐ́ζωνται | |||||
optative | ἀφορῐζοίμην | ἀφορῐ́ζοιο | ἀφορῐ́ζοιτο | ἀφορῐ́ζοισθον | ἀφορῐζοίσθην | ἀφορῐζοίμεθᾰ | ἀφορῐ́ζοισθε | ἀφορῐ́ζοιντο | |||||
imperative | ἀφορῐ́ζου | ἀφορῐζέσθω | ἀφορῐ́ζεσθον | ἀφορῐζέσθων | ἀφορῐ́ζεσθε | ἀφορῐζέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἀφορῐ́ζειν | ἀφορῐ́ζεσθαι | |||||||||||
participle | m | ἀφορῐ́ζων | ἀφορῐζόμενος | ||||||||||
f | ἀφορῐ́ζουσᾰ | ἀφορῐζομένη | |||||||||||
n | ἀφορῐ́ζον | ἀφορῐζόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἀφώρῐζον, ἀφωρῐζόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀφώρῐζον | ἀφώρῐζες | ἀφώρῐζε(ν) | ἀφωρῐ́ζετον | ἀφωρῐζέτην | ἀφωρῐ́ζομεν | ἀφωρῐ́ζετε | ἀφώρῐζον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἀφωρῐζόμην | ἀφωρῐ́ζου | ἀφωρῐ́ζετο | ἀφωρῐ́ζεσθον | ἀφωρῐζέσθην | ἀφωρῐζόμεθᾰ | ἀφωρῐ́ζεσθε | ἀφωρῐ́ζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἀφοριέω, ἀφοριέομαι, ἀφορισθήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀφοριέω | ἀφοριέεις | ἀφοριέει | ἀφοριέετον | ἀφοριέετον | ἀφοριέομεν | ἀφοριέετε | ἀφοριέουσῐ(ν) | ||||
optative | ἀφοριέοιμῐ | ἀφοριέοις | ἀφοριέοι | ἀφοριέοιτον | ἀφοριεοίτην | ἀφοριέοιμεν | ἀφοριέοιτε | ἀφοριέοιεν | |||||
middle | indicative | ἀφοριέομαι | ἀφοριέῃ, ἀφοριέει |
ἀφοριέεται | ἀφοριέεσθον | ἀφοριέεσθον | ἀφοριεόμεθᾰ | ἀφοριέεσθε | ἀφοριέονται | ||||
optative | ἀφοριεοίμην | ἀφοριέοιο | ἀφοριέοιτο | ἀφοριέοισθον | ἀφοριεοίσθην | ἀφοριεοίμεθᾰ | ἀφοριέοισθε | ἀφοριέοιντο | |||||
passive | indicative | ἀφορισθήσομαι | ἀφορισθήσῃ | ἀφορισθήσεται | ἀφορισθήσεσθον | ἀφορισθήσεσθον | ἀφορισθησόμεθᾰ | ἀφορισθήσεσθε | ἀφορισθήσονται | ||||
optative | ἀφορισθησοίμην | ἀφορισθήσοιο | ἀφορισθήσοιτο | ἀφορισθήσοισθον | ἀφορισθησοίσθην | ἀφορισθησοίμεθᾰ | ἀφορισθήσοισθε | ἀφορισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἀφοριέειν | ἀφοριέεσθαι | ἀφορισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ἀφοριέων | ἀφοριεόμενος | ἀφορισθησόμενος | |||||||||
f | ἀφοριέουσᾰ | ἀφοριεομένη | ἀφορισθησομένη | ||||||||||
n | ἀφοριέον | ἀφοριεόμενον | ἀφορισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἀφοριῶ, ἀφοριοῦμαι, ἀφορισθήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀφοριῶ | ἀφοριεῖς | ἀφοριεῖ | ἀφοριεῖτον | ἀφοριεῖτον | ἀφοριοῦμεν | ἀφοριεῖτε | ἀφοριοῦσῐ(ν) | ||||
optative | ἀφοριοίην, ἀφοριοῖμῐ |
ἀφοριοίης, ἀφοριοῖς |
ἀφοριοίη, ἀφοριοῖ |
ἀφοριοῖτον, ἀφοριοίητον |
ἀφοριοίτην, ἀφοριοιήτην |
ἀφοριοῖμεν, ἀφοριοίημεν |
ἀφοριοῖτε, ἀφοριοίητε |
ἀφοριοῖεν, ἀφοριοίησᾰν |
|||||
middle | indicative | ἀφοριοῦμαι | ἀφοριῇ | ἀφοριεῖται | ἀφοριεῖσθον | ἀφοριεῖσθον | ἀφοριούμεθᾰ | ἀφοριεῖσθε | ἀφοριοῦνται | ||||
optative | ἀφοριοίμην | ἀφοριοῖο | ἀφοριοῖτο | ἀφοριοῖσθον | ἀφοριοίσθην | ἀφοριοίμεθᾰ | ἀφοριοῖσθε | ἀφοριοῖντο | |||||
passive | indicative | ἀφορισθήσομαι | ἀφορισθήσῃ | ἀφορισθήσεται | ἀφορισθήσεσθον | ἀφορισθήσεσθον | ἀφορισθησόμεθᾰ | ἀφορισθήσεσθε | ἀφορισθήσονται | ||||
optative | ἀφορισθησοίμην | ἀφορισθήσοιο | ἀφορισθήσοιτο | ἀφορισθήσοισθον | ἀφορισθησοίσθην | ἀφορισθησοίμεθᾰ | ἀφορισθήσοισθε | ἀφορισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἀφοριεῖν | ἀφοριεῖσθαι | ἀφορισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ἀφοριῶν | ἀφοριούμενος | ἀφορισθησόμενος | |||||||||
f | ἀφοριοῦσᾰ | ἀφοριουμένη | ἀφορισθησομένη | ||||||||||
n | ἀφοριοῦν | ἀφοριούμενον | ἀφορισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἀφώρῐσᾰ, ἀφωρῐσᾰ́μην, ἀφωρίσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀφώρῐσᾰ | ἀφώρῐσᾰς | ἀφώρῐσε(ν) | ἀφωρῐ́σᾰτον | ἀφωρῐσᾰ́την | ἀφωρῐ́σᾰμεν | ἀφωρῐ́σᾰτε | ἀφώρῐσᾰν | ||||
subjunctive | ἀφορῐ́σω | ἀφορῐ́σῃς | ἀφορῐ́σῃ | ἀφορῐ́σητον | ἀφορῐ́σητον | ἀφορῐ́σωμεν | ἀφορῐ́σητε | ἀφορῐ́σωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀφορῐ́σαιμῐ | ἀφορῐ́σειᾰς, ἀφορῐ́σαις |
ἀφορῐ́σειε(ν), ἀφορῐ́σαι |
ἀφορῐ́σαιτον | ἀφορῐσαίτην | ἀφορῐ́σαιμεν | ἀφορῐ́σαιτε | ἀφορῐ́σειᾰν, ἀφορῐ́σαιεν |
|||||
imperative | ἀφόρῐσον | ἀφορῐσᾰ́τω | ἀφορῐ́σᾰτον | ἀφορῐσᾰ́των | ἀφορῐ́σᾰτε | ἀφορῐσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἀφωρῐσᾰ́μην | ἀφωρῐ́σω | ἀφωρῐ́σᾰτο | ἀφωρῐ́σᾰσθον | ἀφωρῐσᾰ́σθην | ἀφωρῐσᾰ́μεθᾰ | ἀφωρῐ́σᾰσθε | ἀφωρῐ́σᾰντο | ||||
subjunctive | ἀφορῐ́σωμαι | ἀφορῐ́σῃ | ἀφορῐ́σηται | ἀφορῐ́σησθον | ἀφορῐ́σησθον | ἀφορῐσώμεθᾰ | ἀφορῐ́σησθε | ἀφορῐ́σωνται | |||||
optative | ἀφορῐσαίμην | ἀφορῐ́σαιο | ἀφορῐ́σαιτο | ἀφορῐ́σαισθον | ἀφορῐσαίσθην | ἀφορῐσαίμεθᾰ | ἀφορῐ́σαισθε | ἀφορῐ́σαιντο | |||||
imperative | ἀφόρῐσαι | ἀφορῐσᾰ́σθω | ἀφορῐ́σᾰσθον | ἀφορῐσᾰ́σθων | ἀφορῐ́σᾰσθε | ἀφορῐσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἀφωρίσθην | ἀφωρίσθης | ἀφωρίσθη | ἀφωρίσθητον | ἀφωρισθήτην | ἀφωρίσθημεν | ἀφωρίσθητε | ἀφωρίσθησᾰν | ||||
subjunctive | ἀφορισθῶ | ἀφορισθῇς | ἀφορισθῇ | ἀφορισθῆτον | ἀφορισθῆτον | ἀφορισθῶμεν | ἀφορισθῆτε | ἀφορισθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ἀφορισθείην | ἀφορισθείης | ἀφορισθείη | ἀφορισθεῖτον, ἀφορισθείητον |
ἀφορισθείτην, ἀφορισθειήτην |
ἀφορισθεῖμεν, ἀφορισθείημεν |
ἀφορισθεῖτε, ἀφορισθείητε |
ἀφορισθεῖεν, ἀφορισθείησᾰν |
|||||
imperative | ἀφορίσθητῐ | ἀφορισθήτω | ἀφορίσθητον | ἀφορισθήτων | ἀφορίσθητε | ἀφορισθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἀφορῐ́σαι | ἀφορῐ́σᾰσθαι | ἀφορισθῆναι | ||||||||||
participle | m | ἀφορῐ́σᾱς | ἀφορῐσᾰ́μενος | ἀφορισθείς | |||||||||
f | ἀφορῐ́σᾱσᾰ | ἀφορῐσᾰμένη | ἀφορισθεῖσᾰ | ||||||||||
n | ἀφορῐ́σᾰν | ἀφορῐσᾰ́μενον | ἀφορισθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἀφώρικᾰ, ἀφώρῐσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀφώρικᾰ | ἀφώρικᾰς | ἀφώρικε(ν) | ἀφωρίκᾰτον | ἀφωρίκᾰτον | ἀφωρίκᾰμεν | ἀφωρίκᾰτε | ἀφωρίκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἀφωρίκω | ἀφωρίκῃς | ἀφωρίκῃ | ἀφωρίκητον | ἀφωρίκητον | ἀφωρίκωμεν | ἀφωρίκητε | ἀφωρίκωσῐ(ν) | |||||
optative | ἀφωρίκοιμῐ, ἀφωρικοίην |
ἀφωρίκοις, ἀφωρικοίης |
ἀφωρίκοι, ἀφωρικοίη |
ἀφωρίκοιτον | ἀφωρικοίτην | ἀφωρίκοιμεν | ἀφωρίκοιτε | ἀφωρίκοιεν | |||||
imperative | ἀφώρικε | ἀφωρικέτω | ἀφωρίκετον | ἀφωρικέτων | ἀφωρίκετε | ἀφωρικόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἀφώρῐσμαι | ἀφώρῐσαι | ἀφώρῐσται | ἀφώρῐσθον | ἀφώρῐσθον | ἀφωρῐ́σμεθᾰ | ἀφώρῐσθε | ἀφωρῐ́σᾰται | ||||
subjunctive | ἀφωρῐσμένος ὦ | ἀφωρῐσμένος ᾖς | ἀφωρῐσμένος ᾖ | ἀφωρῐσμένω ἦτον | ἀφωρῐσμένω ἦτον | ἀφωρῐσμένοι ὦμεν | ἀφωρῐσμένοι ἦτε | ἀφωρῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἀφωρῐσμένος εἴην | ἀφωρῐσμένος εἴης | ἀφωρῐσμένος εἴη | ἀφωρῐσμένοι εἴητον/εἶτον | ἀφωρῐσμένω εἰήτην/εἴτην | ἀφωρῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἀφωρῐσμένοι εἴητε/εἶτε | ἀφωρῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἀφώρῐσο | ἀφωρῐ́σθω | ἀφώρῐσθον | ἀφωρῐ́σθων | ἀφώρῐσθε | ἀφωρῐ́σθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἀφωρικέναι | ἀφώρῐσθαι | |||||||||||
participle | m | ἀφωρικώς | ἀφωρῐσμένος | ||||||||||
f | ἀφωρικυῖᾰ | ἀφωρῐσμένη | |||||||||||
n | ἀφωρικός | ἀφωρῐσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
- προσᾰφορίζω (prosaphorízō)
- σῠνᾰφορίζω (sunaphorízō)
Related terms
- ἀφόρῐσῐς (aphórisis)
- ἀφόρισμᾰ (aphórisma)
- ἀφορισμός (aphorismós)
- ἀφοριστέον (aphoristéon)
- ἀφοριστῐκός (aphoristikós)
- ἀφωρισμένως (aphōrisménōs)
References
- ἀφορίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀφορίζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀφορίζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀφορίζω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G873”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979