Definify.com
Definition 2024
ἐκτέμνω
ἐκτέμνω
Ancient Greek
Alternative forms
Verb
ἐκτέμνω • (ektémnō) future: ἐκτεμῶ
Inflection
Present: ἐκτέμνω, ἐκτέμνομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐκτέμνω | ἐκτέμνεις | ἐκτέμνει | ἐκτέμνετον | ἐκτέμνετον | ἐκτέμνομεν | ἐκτέμνετε | ἐκτέμνουσῐ(ν) |
subjunctive | ἐκτέμνω | ἐκτέμνῃς | ἐκτέμνῃ | ἐκτέμνητον | ἐκτέμνητον | ἐκτέμνωμεν | ἐκτέμνητε | ἐκτέμνωσῐ(ν) | |
optative | ἐκτέμνοιμῐ | ἐκτέμνοις | ἐκτέμνοι | ἐκτέμνοιτον | ἐκτεμνοίτην | ἐκτέμνοιμεν | ἐκτέμνοιτε | ἐκτέμνοιεν | |
imperative | ἔκτεμνε | ἐκτεμνέτω | ἐκτέμνετον | ἐκτεμνέτων | ἐκτέμνετε | ἐκτεμνόντων | |||
middle/
passive |
indicative | ἐκτέμνομαι | ἐκτέμνει/ ἐκτέμνῃ |
ἐκτέμνεται | ἐκτέμνεσθον | ἐκτέμνεσθον | ἐκτεμνόμεθᾰ | ἐκτέμνεσθε | ἐκτέμνονται |
subjunctive | ἐκτέμνωμαι | ἐκτέμνῃ | ἐκτέμνηται | ἐκτέμνησθον | ἐκτέμνησθον | ἐκτεμνώμεθᾰ | ἐκτέμνησθε | ἐκτέμνωνται | |
optative | ἐκτεμνοίμην | ἐκτέμνοιο | ἐκτέμνοιτο | ἐκτέμνοισθον | ἐκτεμνοίσθην | ἐκτεμνοίμεθᾰ | ἐκτέμνοισθε | ἐκτέμνοιντο | |
imperative | ἐκτέμνου | ἐκτεμνέσθω | ἐκτέμνεσθον | ἐκτεμνέσθων | ἐκτέμνεσθε | ἐκτεμνέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | ἐκτέμνειν | ἐκτέμνεσθαι | |||||||
participle | ἐκτέμνων , ἐκτέμνουσᾰ , ἔκτεμνον | ἐκτεμνόμενος , ἐκτεμνομένη , ἐκτεμνόμενον |
Future: ἐκτεμῶ, ἐκτεμοῦμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐκτεμῶ/ ἐκτεμέω |
ἐκτεμεῖς | ἐκτεμεῖ | ἐκτεμεῖτον | ἐκτεμεῖτον | ἐκτεμοῦμεν | ἐκτεμεῖτε | ἐκτεμοῦσῐ(ν) |
optative | ἐκτεμοίην/ ἐκτεμοῖμῐ |
ἐκτεμοίης/ ἐκτεμοῖς |
ἐκτεμοίη/ ἐκτεμοῖ |
ἐκτεμοῖτον | ἐκτεμοίτην | ἐκτεμοῖμεν | ἐκτεμοῖτε | ἐκτεμοῖεν | |
middle | indicative | ἐκτεμοῦμαι | ἐκτεμῇ/ ἐκτεμεῖ |
ἐκτεμεῖται | ἐκτεμεῖσθον | ἐκτεμεῖσθον | ἐκτεμούμεθᾰ | ἐκτεμεῖσθε | ἐκτεμοῦνται |
optative | ἐκτεμοίμην | ἐκτεμοῖο | ἐκτεμοῖτο | ἐκτεμοῖσθον | ἐκτεμοίσθην | ἐκτεμοίμεθᾰ | ἐκτεμοῖσθε | ἐκτεμοῖντο | |
active | middle | ||||||||
infinitive | ἐκτεμεῖν | ἐκτεμεῖσθαι | |||||||
participle | ἐκτεμῶν , ἐκτεμοῦσᾰ , ἐκτεμοῦν | ἐκτεμούμενος , ἐκτεμουμένη , ἐκτεμούμενον |
References
- ἐκτέμνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἐκτέμνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἐκτέμνω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἐκτέμνω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- LSJ 7th edition