Definify.com
Definition 2024
Ἐφιάλτης
Ἐφιάλτης
See also: εφιάλτης
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /eɸiáltis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /efiáltis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /efiáltis/
Proper noun
Ἐφιάλτης • (Ephiáltēs) m (genitive Ἐφιάλτου); first declension
Inflection
First declension of Ἐφιάλτη, Ἐφιάλτης
Case / # | Singular |
---|---|
Nominative | Ἐφιάλτη |
Genitive | Ἐφιάλτης |
Dative | Ἐφιάλτῃ |
Accusative | Ἐφιάλτην |
Vocative | Ἐφιάλτη |
Descendants
- Greek: Εφιάλτης (Efiáltis)
- Latin: Ephialtēs