Ancient Greek

Noun

ὄπιον • ‎(ópion) n ‎(genitive ὀπίου); second declension

1. poppy juice, opium

Inflection

Descendants

• → Latin: opium
  • → English: opium
  • → Russian: о́пиум ‎(ópium)
• → Middle Persian: [script needed] ‎(apiyōn)
  • Persian: اپیون ‎(apiyūn), ابیون ‎(abiyūn), هپیون ‎(hapiyūn), هبیون ‎(habiyūn)
    • → Arabic: أفيون ‎(ʾafyūn)
      • → Middle Armenian: աֆիօն ‎(afiōn), աֆիոն ‎(afion)
      • → Persian: افیون ‎(afyūn)
        • → Ottoman Turkish: افیون ‎(afyûn)
          • Turkish: afyon
  • → Georgian: აფიონი ‎(apioni), აფთიონი ‎(aptioni)
  • → Old Armenian: ափիոն ‎(apʿion)
    • Middle Armenian: ափիոն ‎(apʿion), աբիոն ‎(abion)
      • Armenian: ափիոն ‎(apʿion)

References

• ὄπιον in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• «ὄπιον» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• حسن‌دوست، محمد، «دربارهٔ چند لغتِ یونانیِ دخیل در زبان فارسی»، نامهٔ فرهنگستان (زمستان ۱۳۷۵): شمارهٔ ۸، صفحه ۹۲