Definify.com
Definition 2025
Dysprosium
Dysprosium
See also: dysprosium
German
Noun
Dysprosium n (genitive Dysprosiums, no plural)
Declension
Declension of Dysprosium (uncountable)
| singular | |||
|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | |
| nominative | ein | das | Dysprosium |
| genitive | eines | des | Dysprosiums |
| dative | einem | dem | Dysprosium |
| accusative | ein | das | Dysprosium |
Coordinate terms
Luxembourgish
| Chemical element | |
|---|---|
| Dy | Previous: Terbium (Tb) |
| Next: Holmium (Ho) | |
Noun
Dysprosium ? (uncountable)
dysprosium
dysprosium
See also: Dysprosium
English
| Chemical element | |
|---|---|
| Dy | Previous: terbium (Tb) |
| Next: holmium (Ho) | |
Noun
dysprosium (uncountable)
- A metallic chemical element (symbol Dy) with an atomic number of 66.
Derived terms
- dysprosium oxide
- dysprosium trichloride
Related terms
Translations
chemical element
|
|
Dutch
| Chemical element | |
|---|---|
| Dy | Previous: terbium (Tb) |
| Next: holmium (Ho) | |
Pronunciation
Noun
dysprosium n (uncountable)
Finnish
Noun
dysprosium
Declension
| Inflection of dysprosium (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | dysprosium | dysprosiumit | |
| genitive | dysprosiumin | dysprosiumien | |
| partitive | dysprosiumia | dysprosiumeja | |
| illative | dysprosiumiin | dysprosiumeihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | dysprosium | dysprosiumit | |
| accusative | nom. | dysprosium | dysprosiumit |
| gen. | dysprosiumin | ||
| genitive | dysprosiumin | dysprosiumien | |
| partitive | dysprosiumia | dysprosiumeja | |
| inessive | dysprosiumissa | dysprosiumeissa | |
| elative | dysprosiumista | dysprosiumeista | |
| illative | dysprosiumiin | dysprosiumeihin | |
| adessive | dysprosiumilla | dysprosiumeilla | |
| ablative | dysprosiumilta | dysprosiumeilta | |
| allative | dysprosiumille | dysprosiumeille | |
| essive | dysprosiumina | dysprosiumeina | |
| translative | dysprosiumiksi | dysprosiumeiksi | |
| instructive | — | dysprosiumein | |
| abessive | dysprosiumitta | dysprosiumeitta | |
| comitative | — | dysprosiumeineen | |
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dysˈpro.si.um/, [dʏsˈprɔ.si.ũ]
Noun
dysprosium n (genitive dysprosiī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | dysprosium | dysprosia |
| genitive | dysprosiī | dysprosiōrum |
| dative | dysprosiō | dysprosiīs |
| accusative | dysprosium | dysprosia |
| ablative | dysprosiō | dysprosiīs |
| vocative | dysprosium | dysprosia |
Swedish
Noun
dysprosium n (uncountable)
Declension
Declension of dysprosium
| uncountable | uncountable | |||
|---|---|---|---|---|
| Neuter | indefinite | definite | ||
| nominative | dysprosium | dysprosiumet | ||
| genitive | dysprosiums | dysprosiumets | ||