Definify.com
Definition 2025
Ebe
ebe
ebe
Esperanto
Adverb
ebe
- (poetic, neologism) flowing back and away (in an ebb-like manner)
For usage examples of this term, see Citations:ebe.
Ladin
Verb
ebe
- first-person singular present subjunctive of avei
- third-person singular present subjunctive of avei
- third-person plural present subjunctive of avei
Turkish
Noun
ebe (definite accusative ebeyi, plural ebeler)
Declension
declension of ebe
possessive forms of ebe
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) | 
|---|---|---|
| nominative (yalın) | ebem | ebelerim | 
| definite accusative (belirtme) | ebemi | ebelerimi | 
| dative (yönelme) | ebeme | ebelerime | 
| locative (bulunma) | ebemde | ebelerimde | 
| ablative (çıkma) | ebemden | ebelerimden | 
| genitive (tamlayan) | ebemin | ebelerimin | 
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) | 
| nominative (yalın) | eben | ebelerin | 
| definite accusative (belirtme) | ebeni | ebelerini | 
| dative (yönelme) | ebene | ebelerine | 
| locative (bulunma) | ebende | ebelerinde | 
| ablative (çıkma) | ebenden | ebelerinden | 
| genitive (tamlayan) | ebenin | ebelerinin | 
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) | 
| nominative (yalın) | ebesi | ebeleri | 
| definite accusative (belirtme) | ebesini | ebelerini | 
| dative (yönelme) | ebesine | ebelerine | 
| locative (bulunma) | ebesinde | ebelerinde | 
| ablative (çıkma) | ebesinden | ebelerinden | 
| genitive (tamlayan) | ebesinin | ebelerinin | 
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) | 
| nominative (yalın) | ebemiz | ebelerimiz | 
| definite accusative (belirtme) | ebemizi | ebelerimizi | 
| dative (yönelme) | ebemize | ebelerimize | 
| locative (bulunma) | ebemizde | ebelerimizde | 
| ablative (çıkma) | ebemizden | ebelerimizden | 
| genitive (tamlayan) | ebemizin | ebelerimizin | 
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) | 
| nominative (yalın) | ebeniz | ebeleriniz | 
| definite accusative (belirtme) | ebenizi | ebelerinizi | 
| dative (yönelme) | ebenize | ebelerinize | 
| locative (bulunma) | ebenizde | ebelerinizde | 
| ablative (çıkma) | ebenizden | ebelerinizden | 
| genitive (tamlayan) | ebenizin | ebelerinizin | 
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) | 
| nominative (yalın) | ebeleri | ebeleri | 
| definite accusative (belirtme) | ebelerini | ebelerini | 
| dative (yönelme) | ebelerine | ebelerine | 
| locative (bulunma) | ebelerinde | ebelerinde | 
| ablative (çıkma) | ebelerinden | ebelerinden | 
| genitive (tamlayan) | ebelerinin | ebelerinin | 
predicative forms of ebe
| simple present | singular | plural | 
|---|---|---|
| ben (I am) | ebeyim | ebelerim* | 
| sen (you are) | ebesin | ebelersin* | 
| o (he/she/it is) | ebe / ebedir | ebeler* / ebelerdir* | 
| biz (we are) | ebeyiz | ebeleriz | 
| siz (you are) | ebesiniz | ebelersiniz | 
| onlar (they are) | ebeler | ebelerdir | 
| simple past | singular | plural | 
| ben (I was) | ebeydim | ebelerdim* | 
| sen (you were) | ebeydin | ebelerdin* | 
| o (he/she/it was) | ebeydi | ebelerdi* | 
| biz (we were) | ebeydik | ebelerdik | 
| siz (you were) | ebeydiniz | ebelerdiniz | 
| onlar (they were) | ebeydiler | ebelerdi | 
| indirect / unwitnessed past | singular | plural | 
| ben (I was) | ebeymişim | ebelermişim* | 
| sen (you were) | ebeymişsin | ebelermişsin* | 
| o (he/she/it was) | ebeymiş | ebelermiş* | 
| biz (we were) | ebeymişiz | ebelermişiz | 
| siz (you were) | ebeymişsiniz | ebelermişsiniz | 
| onlar (they were) | ebeymişler | ebelermiş | 
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||