Definify.com
Definition 2025
Enten
enten
enten
Dutch
Verb
enten
- (transitive) to graft
Inflection
| Inflection of enten (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | enten | |||
| past singular | entte | |||
| past participle | geënt | |||
| infinitive | enten | |||
| gerund | enten n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ent | entte | ||
| 2nd person sing. (jij) | ent | entte | ||
| 2nd person sing. (u) | ent | entte | ||
| 2nd person sing. (gij) | ent | entte | ||
| 3rd person singular | ent | entte | ||
| plural | enten | entten | ||
| subjunctive sing.1 | ente | entte | ||
| subjunctive plur.1 | enten | entten | ||
| imperative sing. | ent | |||
| imperative plur.1 | ent | |||
| participles | entend | geënt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
enten
- Plural form of ent